Broers met ‘God-syndroom’!

Last Updated 27/09/2007 published 27/09/2007 by Hans Smedema

Nu de laatste stukjes puzzel van dit gruwelijke misdrijf op zijn plaats lijken te vallen, wordt steeds duidelijker hoe gewetenloos mijn drie broers moeten hebben gehandeld. Met name de leider Johan Smedema, die al zijn talenten en opleiding tot meester in de rechten aanwende niet om mij te helpen, maar om er voor te zorgen dat ik nooit de kans zou krijgen om te achterhalen wat hij had gedaan. Dertig jaar lang heeft deze schoft dus mij bedrogen en voor en over mij beslissingen genomen, over zaken waar ik totaal geen weet van had. Hij had eenvoudig kunnen zorg dragen voor medische hulp in de vorm van therapie, maar dat wilde hij blijkbaar niet. Wij noemden hem thuis als gezin al een arrogante klootzak en dat klopt ook precies. Hij heeft een ‘God-zijn-syndroom’. Hij beslist over het leven van anderen en als zijn fouten daarbij blijken door de drama’s die ontstaan, keerde hij niet oprecht en integer op zijn foutieve beslissingen terug, maar koos voor het verbergen daarvan en dus doorgaan ten koste van alles. Mijn andere broers Marinus en Ruud deden gewoon mee, waarom zou je eerlijk en oprecht zijn als je ook kunt liegen en bedriegen. Justitie, overheid en politici idem. Nooit ben ik door hen voldoende gewaarschuwd, nooit hebben wij ook maar één document gezien, terwijl er stapels moeten zijn, of beter zijn geweest. Vermoedelijk allemaal snel vernietigd natuurlijk. Als de files in 1983 na inzien door de Amerikaanse CIA onmiddellijk binnen drie dagen (!) worden gewist, dan heb je veel te verbergen en weet je dat het crimineel is. Tenminste ‘normale’ oprechte Nederlanders zoals er velen moeten zijn? Waar zijn die overigens?

Dit heeft tot gevolg gehad dat mijn vrouw kon worden misbruikt zonder het te beseffen met haar en mijn amnesie en verdringing, en dat justitie NIET tot vervolging overging en zelfs nooit een onderzoek heeft toegestaan. De daders hadden volledige vrijheid en moeten zich rot gelachen hebben over zoveel domheid en achterlijkheid. En terecht, ongelofelijk en bizar.

Hier een nieuw overzicht van hoe het bizarre mysterie hoogstwaarschijnlijk is verlopen:

• Familie constateert dat mijn vriendin in 1972 een jaar lang door haar kamerverhuurder Jan van Beek was misbruikt en zodanig ernstig (stroomstok) dat ze zelf van niets meer wist. Nu nog niet overigens.
• Ze besluiten in begin 1973 tot een doofpot en doen geen aangifte. Broer Johan wordt aangewezen als de persoon die voor mij als verantwoordelijk familie lid alles verborgen moet houden. Hij laat mij een stuk tekenen, waarbij ik hem moet vertrouwen en het niet mag inzien. Een verrassing voor later en het kon me groot voordeel opleveren. Ik dacht aan een fiscale constructie, of zakelijk iets waar hij bij betrokken kon zijn. Nooit heb ik iets gezien en nooit is mij meegedeeld waar het werkelijk om ging. Ik vertrouwde erop dat hij niet boosaardige dingen zou doen, maar zaken die in mijn voordeel zouden zijn. Men wist overigens ook dat ik alles mbt het misbruik ook onmiddellijk verdrong, maar als iemand gewoon had gesteld dat wij het slachtoffer waren van misdrijven dan had dat wel gekund. Dat werd nagelaten, ook dat dit document de rest van mijn leven zou beïnvloeden omdat het dus mijn rechten weggaf. Toch cruciale informatie lijkt me. Fraude en oplichting dus achteraf, want wij waren daarmee weerloos en hulpeloos. Een ernstige ziekte werd ijskoud verzwegen.
• Het misbruik van mijn inmiddels vrouw kon door onze amnesie en weerloosheid dus gewoon doorgaan. De daders wisten van de doofpot en dat ze niet vervolgd zouden worden, dus gingen rustig door. Als ik weg was, werd mijn weerloze vrouw vaak verkracht. Hoewel ze na enige weerstand, in haar dubbele persoonlijkheid raakt en dus braaf deed wat haar gevraagd werd. Maar tegen haar wil, dus juridisch verkrachting. Dit leidde in 1975 tot een zwangerschap van oud huisbaas Jan van Beek en eerste kind. Dat bleek niet van mij en dus raakte men in paniek vermoedelijk. Ook bleek dat ik in 1972 onvruchtbaar was gemaakt. Wat mij ook niet werd verteld. Ook niet dat het kind niet van mij was en dat mijn vrouw naar believen door verkrachters kon worden misbruikt. Toch een cruciale feiten lijkt me. Weer geen medische hulp, wat toch normaal en integer geweest zou zijn! Drogreden zal zijn geweest ‘anders gaan ze uit elkaar, laten wij maar voor hen beslissen’. God-syndroom dus met grote verantwoordelijkheid voor ons verdere leven. Geen waarschuwingen, geen politie voor de deur, geen camera toezicht. Terwijl ze dus wisten dat ze verkracht werd.
• Broer Johan regelde vermoedelijk snel dat ik nu ook bij de doofpot betrokken zou worden. Tot dan hield hij het enkel verborgen, net als bij een vrouw met een foutief verleden. Hoe het dan kon dat ook ik alles verdrong ging hun verstand vermoedelijk te boven? Of gaat wel weer over? Een psychiater Onno van der Hart werd ingeschakeld om mij heimelijk een hersenspoeling te geven in Zwolle, zodat ik mijn geheugen niet terug zou krijgen, wat al begon namelijk. En vermoedelijk werd toen dus een doofpot van overheidswege opgezet, die voor alle Nederlandse burgers geheim blijft. Vanzelfsprekend mochten wij van niets weten. Dus werd ik op een verjaardagsfeestje bij mijn broer heimelijk, zonder voorafgaande waarschuwing, met een glas wijn (!) in de hand, in contact gebracht met iemand en zal mijn broer mij wel wat uitspraken ontfutseld hebben. Ik weet nog ‘dus je hebt alles voor je vrouw over?’ Iets wat met een glas wijn of bier in de hand en onofficieel, zonder voorafgaande waarschuwingen, natuurlijk ja oplevert bij 99% van alle Nederlanders. Grotesk en fraude en oplichting.
• Vrij vlot daarna moesten we tegen onze zin alweer naar Gennep waar deze broer overigens een uitstekend makelaars kantoor had, en werd ik weer misleid. ‘Weet je nog van dat stuk dat je heel vroeger getekend had? ‘Ja’ dat wist ik nog ‘hoe staat het daarmee? Levert het voor mij nog wat op?’ antwoordde ik. ‘Misschien, maar dan moet je precies doen wat ik zeg. Er is hier iemand die van jouw een bevestiging moet hebben dat je getekend hebt en weet waar het over gaat.’ Ik weer ‘maar dat weet ik immers niet!’ ‘Dat geeft niet, dat kan in dit geval beslist niet dan gaat het voordeel verloren, vertrouw me maar gewoon. Ik zal immers enkel iets doen als het je voordeel oplevert. Dus als hij vraagt of je de inhoud kent, moet je gewoon ja zeggen.’ En zo gebeurde, maar de man vroeg of ik dan even de inhoud wilde herhalen, maar dat kapte Johan onmiddellijk af. Dus de boosaardige en sluwe Johan, gebruikte mijn onkunde van alles en mijn vertrouwen in hem als broer, om mij te misleiden. Want ik zou NOOIT toestemming hebben gegeven voor het overdragen van cruciale beslissingen over ons beider leven aan derden. Buiten de amnesie en verdringing mankeerde mij vrijwel niets. Ik had daar ook gewoon over kunnen beslissen en had natuurlijk voor therapie besloten! Tot kort geleden heb ik nog altijd verklaard dat ik nooit iemand toestemming had gegeven om namens en voor mij te beslissen en zou ik zeker niet broer Johan genomen hebben. De laatste juist, want hij was altijd boos en onaardig tegenover mij. Dat viel zelfs mijn ouders op. Maar als je niet weet wat je tekent, valse inhoud wordt verteld en cruciale gegevens worden verzwegen, is het dan rechtsgeldig?
• Vervolgens heeft hij dus mij in 1975 naar de tweede kamer gelokt waar ik met een hoofd veiligheid moest preken over een project voor bewegwijzering. Dus zakelijk! En ik sprak met een politicus, waar ik niets van begreep met amnesie en verdringing. Immers je brein gaat stil staan, dus is een goed gesprek onmogelijk. Je vergeet het voorgaande en raakt in totale verwarring. En nog bij het weggaan vroeg ik nota bene hoe het nu met het project zat? Wat heeft deze man beslist? Hij moest ergens toestemming voor geven.
• Vervolgens weer later (1976) dus naar een commissie van justitie denk ik. Meer dan twintig man en vrouw, ook voor mijn werk dus! Vooraf speciaal wat te drinken gegeven, want dat zou later wel niet meer komen. Maar kwam natuurlijk wel, wat me al opviel. Dus gedrogeerd zodat ik achteraf van niets meer zou weten. Je kunt dan niet goed denken en je geheugen kan het niet meer opslaan. Ik moest van die twee man van beveiliging (geheime dienst?) mijn aardige broer maar dankbaar zijn! Het ging om diverse grote projecten voor mijn werk! Dus fraude en oplichting. Maar een politica merkte mijn drogering op en ook dat ik daar voor bewegwijzering kwam. Ik liet zelfs documentatie zien en werd onmiddellijk afgevoerd! Ze sprak dus wat later met me, maar kon het niet alleen tegen houden, zei ze! Ik begreep natuurlijk van niets met mijn amnesie en weer stilstaand brein! Maar dat moet de laatste toestemming geweest zijn, waarbij ik dus buiten rechten gesteld moet zijn? Heimelijk ter beschikking van de overheid? Dat er nooit een onderzoek zou komen naar de verkrachtingen van mijn arme weerloze vrouw? Dat ze naar believen kon worden verkracht? Lijkt me toch onmogelijk? Nooit heb ik een document gezien! Die liggen in de brandkast bij mijn boosaardige broer Johan Smedema in Gennep.
• We krijgen nog een zwangerschap in 1976 die door haar boosaardige zuster Klazien heimelijk wordt weggehaald met een chemisch middel. Geen waarschuwingen en geen beveiliging! Niets. Dus later weer een kind in 1977. Nu van een werknemer van Hans van der Heide, Jan de Vries. Later onze vrienden zonder dat ik de gruwelijke waarheid besefte.
• Vervolgens (alle misbruik maar even over slaande) slaat in 1979 broer Marinus met bedrijfsleider Joop de Boer een verkrachter de trap af, na waarschuwing van dochter via secretaresse Stella van Arkel. Het is werknemer van Hans van der Heide, Rieks P.. Ze doen niets, geen therapie, geen waarschuwingen, niets. Dus levert het misbruik een kind op.
• Veel meer verkrachtingen, zelfs op mijn bedrijf en elders. Thuis kreeg buurman Jaap Duijs ook de vrije hand, hij was gevraagd om een oogje in het zeil te houden. Wat hij vertaalde met misbruik. Terwijl hij mij bedroog en rustig mijn wijn opdronk. Gewetenloos. Dus weer zwanger, wat we zelf hebben laten weghalen, ons al verbazende hoe dat kon. We hebben dus achteraf nooit vrienden gehad, maar mijn vrouw weet dat nog steeds niet en gaat rustig naar hen toe! Ik ben immers paranoïde! Bizar en grotesk, want er zijn wel honderd getuigen en daders. Maar die zwijgen op bevel van Staat der Nederlanden.
• Toen in 1983 ik zaken deed met het General Army Hospital in Frankfurt werd ik gescreend en zag men de geheime Nederlandse files. Die werden onmiddellijk gewist, maar de integere Al Rust hield nu een oogje in het zeil. Toen die leerde dat ik geen baan zou krijgen op foutieve gronden, lichte hij Baker Brothers in Boston in. Maar werd later op staande voet en oneervol ontslagen toen de Nederlandse regering en Justitie hem niet wilden bijstaan tijdens de rechtszaak door simpel de waarheid te vertellen. De doofpot was zo sterk, dat men dat niet wilde doen en er voor koos om hem onschuldig jarenlange ellende te bezorgen! Ook hier weet mijn gewetenloze broer natuurlijk van, want hij haalde speciaal het visitekaartje van Al Rust bij mij weg! Hij haalde alle bewijzen onder valse voorwendselen weg overigens.
• Hoe kon in 1991 hoofdofficier van justitie mr. Ruud Rosingh zijn onderzoek naar de verkrachting van mijn vrouw met nota bene getuigen, moeten stoppen? En onmiddellijk worden overgeplaatst? Door de gewetenloze broer Johan Smedema uit Gennep, nota ben Rotary lid daar, samen met anderen binnen Justitie. Het mocht beslist niet uitkomen! Ruud ter Schiphorst die na wat vragen aan mij erachter kwam, probeerde met het bestuur van mijn club Rotary club Leeuwarden-Zuid Johan uit zijn club in Gennep te laten zetten, maar die club vond alles wel prima! Ik wist van niets en men deed geen poging daaraan iets te veranderen! Het kritische artikel in de Leeuwarder Courant van of via Chris Kruizinga werd achteraf op kosten van de belastingbetaler gewijzigd, zodat het nooit uit zou kunnen komen. Weer een actie van broer Johan met Justitie of de groep Mengele zoals ik ze gedoopt heb. Mijn agenda waarin een gesprek met Herman van Kesteren stond werd door hem meegenomen onder valse voorwendselen.
• Andere bewijzen werden later door haar boosaardige zuster Klazien weggenomen!
• Al die jaren nooit een waarschuwing, nooit aangedrongen op bewaking van mijn weerloze vrouw, nooit aangedrongen op camera’s die het misbruik eenvoudig hadden kunnen vaststellen. Geen medische hulp, niets.
• Op 1 februari 2004 in Epe in gesprek op mijn initiatief, ontkennen alle drie broers ook maar van iets te weten en werd mijn arbeidsongeschiktheid dus definitief! Ga naar een psychiater was hun advies, maar voor paranoia! Wat dus onjuist is en al weer oplichting en fraude. Dus een criminele organisatie die enkel nadeel voor ons heeft opgeleverd en volledig buiten ons om is geregeld! Grotesk. Alle verkrachters gingen dertig jaar lang vrijuit! Terwijl Justitie volledig op de hoogte was!
• Wat later praat broer Johan vermoedelijk met onze kinderen, die krijgen de keus of meewerken aan de doofpot of hun naam door het slijk? En van niets wetende, vermoedelijk is niet alles verteld, besluiten die dat ik als onechte vader wel bij het oud vuil gezet kan worden en bedriegen mij ook nog eens. Mijn vrouw wordt rustig en gewetenloos voorgehouden, dat ik paranoïde ben. Alle bewijzen zijn door de jaren heen zorgvuldig verdwenen! Getuigen zwijgen als het graf.
• Zelfs nu in september 2007 geen enkel woord van al deze genoemde schoften en wij zijn beide doodongelukkig. Ons gezin is uit elkaar gedreven. Scheiding dreigt, wat bewijst dat de opzet boosaardig was. Maar kinderen van verkrachters bewijst dat al lang natuurlijk.

Wie gaf opdracht tot de drie pogingen tot moord op mij? Ook broer Johan of toch de ‘Fuhrer’ zoals ik de vriend van Jan van Beek heb genoemd? Dus een mol binnen Justitie die dit allemaal mooi heeft zitten stimuleren? Wie vermoorde dus Cees van ‘t Hoog omdat die te dicht bij de waarheid kwam? Broer Johan in paniek? Of de ‘Fuhrer’ binnen Justitie? Die moet zich rotlachen over mijn broer Johan.
Boven staande is zo bizar, dat het mij dus zeven jaar heeft gekost om het uit te vogelen. En nog niemand die het geloofd ook nog! Eén grote marteling voor ons beiden.

1. Werk kwijt
2. Kinderen kwijt, komt niet meer goed vermoedelijk
3. Vrienden kwijt, nooit gehad overigens
4. Vrouw al bijna kwijt
5. Rechtsbijstandverzekering beëindigd na aandringen Klazien J., terwijl dus huis in brand stond (wat zij wisten!) de verzekering laten beëindiging zonder waarschuwing! Oplichting en fraude!
6. Geen advocaat die wil helpen, dus juridische bijstand kwijt. Terwijl het dan zo opgelost zou zijn.
7. Geen medische hulp dus medici zorg kwijt. Een zalfje of zo nog wel.
8. Geen onderzoek Justitie, dus die normale rechten kwijt
9. Geen recht op aangifte doen, dus politie rechten kwijt.
10. Paranoïde verklaard! Dus normale sociale contacten kwijt en niemand die je nog geloofd.
11. Media mogen of willen niet publiceren en helpen, dus publiciteit en hulp onmogelijk, wat het zo zou oplossen. Honderden weten hiervan.
12. Totaal doodgezwegen. Cordon sanitair.
13. Telefoon en internetverkeer afgeluisterd, iedere actie al vooraf afgestopt door geheime dienst in Gestapo rol.
14. Zelf accountants krijgen heimelijk opdrachten en doen dat ook gewoon!
15. Veel ‘Rechten van de Mens’ dus kwijt.

Wie heeft er nog vijanden nodig met broers als deze schoften? Wie is zo boosaardig dat je een broer rustig paranoïde laat verklaren en zijn vrouw kwijt raken? En met deze achterlijke overheid? De verkrachters zijn de enigen die tegenover mij erkend hebben dat ze vermoedelijk de vader zijn van onze drie kinderen! Die zijn dus eerlijker dan de broers en overheid! De omgekeerde wereld.

Broers, Justitie, Medici, Politie, Politici, oud vrienden, iedereen zwijgt! Het kan hun niets schelen. Hoe kan zoiets? Grotesk en dit mag pertinent hun niet lukken om in de doofpot te houden!

Later meer..

Hans Smedema Copyright 2007 Hans Smedema Drachten