Please Share! Fight this 'Perfect' 40+ year (Royal) Crime!

Recherche bureaus

Al eerder had ik pogingen ingesteld om een recherchebureau uit mijn complexe verhaal een cruciaal stuk te laten bewijzen.

De eerste was Bert Santema in maart 2004 die ook wel voor Peter R. de Vries werkte. Maar die had zelf geen tijd. Nog een collega Ton Bruggeman, die het zou overnemen, maar die wees het af na een gesprekje. Peter R. de Vries trouwens ook zelf drie maal gevraagd, maar die zien niets in deze zaak, of werken ook maar mee aan de doofpot.
Weer later in mei 2005 probeerde ik via mijn Rotary vriend Tom Kok uit Sneek, oud voorzitter D66, om nog wat te bereiken. Maar dat lukte niet. Wel gaf die de naam van een goede onderzoeker Joop Hoek. Die vroeg om een getekend stuk, waarbij hij alle documenten kon opvragen, mijn totale verhaal en alle gegevens, maar was van het begin af heel negatief. Ik vertrouwde hem helemaal niet. Hij leek te zijn gezonden, om mij juist te laten denken dat ik gek was. Hij schreef mij dat hij zou proberen om te bewijzen, dat het NIET waar was. Wat bij een doofpot doodsimpel is natuurlijk. Een monster van het bloed op de muur, was volgens hem chocola. En hij vond het niet eens nodig om met mij te spreken! Uiterst merkwaardige onderzoeker en publicist. Joop Hoek maakte samen met zijn dochter zelfs een heimelijke afspraak met mijn vrouw hoorde ik later. Dat mocht ik beslist niet weten! Ook zond hij mijn vrouw een brief met daarin dat hij haar ‘in haar strijd’ zou helpen! Zeer merkwaardig omdat immers mijn vrouw nog van niets weet! Hij kan dus feitelijk alleen mij (!) maar helpen, maar wil mij juist niet spreken! Dus ook maar afgeschreven als nutteloos en bedrog. Kan zijn dat Joop denkt dat hij mijn vrouw helpt door alles in de doofpot te houden? Een stompzinnige gedachte.
Vervolgens in maart 2006 recherchebureau De Boer (neef van Joop de Boer die samen met broer Marinus, Rieks P. bij ons thuis op heterdaad betrapten en de trap afsloegen) uit Leeuwarden die ik vroeg om een gesprek met onze (oud)vriend Jan de Vries aan te gaan. Die had mij immers juist gewezen op Rieks P. en de enorme gelijkenis daarvan toen, met onze jongste zoon. En ons zelfs foto’s laten zien van Rieks. Ook had Jan, Rieks P. juist naar mij als headhunter toe gezonden en zou mij die iets belangrijks meedelen. Wat niet gebeurde. Vermoedelijk dus dat onze jongste zoon van hem moet zijn. Jan en Jannie de Vries hadden we voor het gesprek met Gerrit de Boer al tijden niet meer gezien en ik was stomverbaasd toen ik van Gerrit de Boer een merkwaardig epistel terug kreeg. Jan de Vries ontkende alles mbt Rieks P. en liet via de Boer weten dat ik onmiddellijk moest stoppen met mijn onderzoek, want anders hielden wij geen vrienden meer over! Ik zal het stuk opzoeken en hier publiceren. Dat was zeer merkwaardig, omdat uit dit verhaal immers juist blijkt, dat wij helemaal nooit ‘echte’ vrienden hebben gehad. We zijn altijd door vrijwel iedereen juist bedrogen. Zie elders deze Blog. Dus zocht ik verder en vond wel degelijk uit dat Rieks P. de vader moest zijn van onze jongste zoon. Doordat de Boer zich zo gemakkelijk door Jan met een kluitje in het riet liet sturen ben ik met hem natuurlijk niet verder gegaan, zou hij dat gewild hebben overigens. Te oppervlakkig en gebrek aan voldoende niveau. Gepruts zeg maar. Werkt ook mee aan de doofpot?
In april 2006 probeer ik dan Albert Hamming van recherchebureau Hamming en Partners uit De Bildt. Dat leek mij een wat hoger niveau bureau. Spreek hem persoonlijk in De Bildt en hij zal het wel even snel onderzoeken. Als oud politieman uit Utrecht kent hij nog wel mensen daar en weet zo of het waar is of niet. Nog gevraagd Ã³f hij mij wel mocht helpen tegen Justitie zelf, want die geven hem immers juist de vergunning. Ja dat mocht zeker wel, zeker als er fraude in het spel zou zijn. Hij zou mij vrijwel direct terug bellen. Maar nooit meer gesproken natuurlijk. Kreeg hem plotseling niet meer aan de telefoon zelfs! Enkel een nerveuze assistent. Dat wijst ook al weer op de doofpot en intimidatie of verbod van Justitie zelf. Pure staatsterreur?
Een volgende was Robert ten Hoove in Groningen in oktober 2006, die nauwelijks tijd had en altijd vooraf al geld wilde zien. Zonder nog iets te leveren. Dit kwam wel op 10.000 euro volgens hem. Beloofde hem net als de anderen 50.000 euro bonus uit de latere opbrengsten, maar zelfs dat hielp niet. Dus maar laten zitten, zonder vertrouwen kun je niet een complexe klus als dit aanpakken.
In Texas op zoek naar familie van Al Rust, mijn vriend die dus bijna tien jaar moest creperen, omdat immers de Nederlandse overheid/regering weigerde de waarheid te vertellen over al de files die over mij bestonden, huurde ik Joseph Hildreth, Private Investigator in. Maar hij zag ook al geen kans om ook maar iets van Al Rust op te sporen. Terwijl ik dat later uitvond dat hij een woning had in Rangerville en in Harlingen Texas tien jaar gewerkt heeft. Verdacht? Nederlandse regering heeft de Amerikaanse om hulp gevraagd bij het in de doofpot houden van een politiek, zo niet Koninklijk goedgekeurde doofpot? Paul Bremer waarschuwde mij al daarvoor. Ze moesten dan wel helpen, alleen als ik politiek asiel aanvroeg konden ze me helpen!
En dus nu mijn arme vrouw het niet meer aan kan en wil scheiden, niet omdat ze niet van me houdt, en bij mij idem, maar omdat we dus uit elkaar gedreven worden en dus lijnrecht tegenover elkaar komen te staan. Als ik dat toesta staat ze er moederziel alleen voor en ik ook overigens. Dus toch maar PD recherche uit Rijssen gebeld voor een afspraak. Op donderdag 10 januari 2008 spreek ik Jan Paalman en Charl de Roy van Zuydewijn in Rijssen. We (met G. Biesma als getuige) kwamen daar om 10.00 uur en gingen pas weer tegen 14.00 uur weg. Goed inhoudelijk gesprek en veel uitgelegd en ook veel informatie gegeven. Ze wisten dat het een doofpot was en dat alle getuigen vreemd genoeg zwijgen, tenzij je hun slim in de val lokt. Ieder (!) de toezegging gedaan van een bonus van 50.000 euro uit de latere opbrengsten! Dus 100.000 euro. Direct opdracht voor een vooronderzoek gegeven en de volgende dag 1000 euro voorschot overgemaakt toen ze de opdracht officieel aannamen. Ook het boek naar beide toegezonden als naslagwerk. Feitelijk immers mijn schriftelijke verklaring van wat heeft plaatsgevonden tot maart 2000. Deze twee oud politierechercheurs werken ook voor Advocaat Knoops en reageerden heel snel en Jan spreekt met de door mij eerder al zelf opgespoorde ouders van Elise B. in Beuningen. Elise had immers tegenover mij verteld, dat haar ouders er op hadden aangedrongen om mij alles te vertellen, wat ze in 1998/9 ook heeft gedaan, zie o.a. bij Pages ‘Helden’. Haar vader ontkende nu dat hij ooit van Hans Smedema had gehoord, maar gaf hun het adres van Elise in Uden. Ze spreken haar daar, maar ook zij ontkent alles nu. Ze stellen een officieel rapport op. Essentie is, dat Elise alles ontkent, dat ze niets weet van een geheimhoudingsverklaring bij broer Johan waar ze wel kort gewerkt had, dat ze niet wist dat Hans en Johan broers waren en daar pas later achter kwam, ze heeft nooit aan Johan verteld dat ik, Hans, haar bij VDM geplaatst had. Ze bevestigt dat ze mij toen nooit had gesproken, maar verklaart dat omdat het niet nodig was. Op het kantoor van Johan Smedema werd over Hans Smedema of familie nooit gepraat. Jan Paalman wijst Elise op deze website en inderdaad wordt ik later gebeld door haar nogal vreemd boze man met de eis om de naam van Elise in een pseudoniem te veranderen en hij wil haar ook uit het boek. Wat nooit kan, want ik kan mijn (!) schriftelijke verklaring nooit onder druk veranderen natuurlijk. Dat zou helemaal belachelijk zijn. Op zijn hoogst kun je de wijze van verspreiden beperken met een verklaring of zo.
Opmerkelijk vond ik, samen met G. Biesma uit Zwolle, die meedenkt om dit misdrijf van de eeuw op te lossen, dat het rapport erg summier is, dat er geen degelijk verhoor heeft plaatsgevonden, enkel voetstoots aannemen dat alle verklaringen direct kloppen. Jan Paalman verklaart ook specifiek dat hij geen enkele aanleiding had om het niet te geloven. Hij vond haar heel vertrouwd en eerlijk! Hoewel haar verhaal dus duidelijk afwijkt van het mijne en ik zo de fouten zie. Het is net alsof ze uitgingen van het feit dat alle getuigen direct de waarheid zouden vertellen? Bij de doofpot van de eeuw en waar ik al zeven jaar mee bezig ben? NaÃ¯viteit? Of externe invloeden?
Ik spreek voor de zekerheid en om geen fouten te maken, samen met Gjalt Biesma op donderdagmorgen 17 januari 2008 af met beide heren Jan en Charl in Rijssen en hoor aan wat zij er mondeling van vinden. Geen enkele twijfel aan hun kant, Jan had niet gesproken over opheffen en ongeldig zijn van de geheimhoudingsverklaring bij fraude wat ik als cruciaal punt hun had meegegeven, en Charl had ook nog even met Stella van Arkel gebeld die ook alles ontkende en met Rieks P. en zijn vrouw, die beide Hans Smedema helemaal niet kenden! Nooit van gehoord! Beide onderzoekers komen ook niet met nieuwe ideeÃ«n, dit was hun onderzoek en ze waren blijkbaar verbaasd dat niemand zo hun even had verteld dat Hans gelijk had. Geen echt verhoor dus, want bij een doofpot van 35 jaar en alles wat gebeurd is, vind ik het te verwachten dat men alles eerst ontkend. De doofpot en staatsterreur of intimidatie (omerta) moet eerst opgeheven, dan pas durft (!) men (sommigen ook nog) misschien vrijuit te spreken. Ook vertelt Charl dat Stella mij schizofreen noemt, terwijl Stella ook zeer positief over mij was. Hoogst intelligent enz. Dus uitermate merkwaardig allemaal. Charl heeft natuurlijk niet kunnen vaststellen of hij daadwerkelijk met Stella sprak, en niet met een geheime dienst medewerker? Heeft Jan Paalman het identiteitsbewijs van Elise B. gezien, of is er een dame van de inlichtingendienst ingezet? Die hebben politieke toestemming om te liegen blijkt uit de rest van het verhaal. Ik weet nog dat als ik over deze zaak een afspraak maakte met Harm Wondaal van Euro-Routing, dat ik later werd terug gebeld vanuit een doodstille ruimte en dan de afspraak weer afgezegd! Normaal hoor je altijd wel iets op een bedrijf. Dit bedrijf was doodstil. Tip aan de geheime dienst, als jullie valse gesprekken nadoen, doe wat leuk achtergrond geluid erbij. Papier geritsel of zo? Hoewel, pas op, applaus op de achtergrond is weer wat overdreven!!!
Nog later hoor ik van mijn zaken en Rotary vriend ir. Klaas Keestra NOM Groningen die de baas was van Harm wondaal, dat Harm hem had verteld dat ik juist niet meer met hem wou spreken en zelf de afspraak had afgezegd! Dus ze(justitie!) hebben beide kanten gebeld en afgezegd! Dat sluwe middel moet meerdere keren zijn toegepast!!!
Ik moet Jan en Charl dus zelf (!) wijzen op de volgende verdachte punten (zie ook volgende post met rapport!):
Tegen mij had Elise juist verteld dat haar ouders er op hadden aangedrongen om mij wel op de hoogte te brengen. Maar logisch dat haar vader er buiten wil blijven nu, gezien de geheimhoudingsverklaring die Elise volgens haar in januari 1998 getekend had. (of deels in dienst van justitie, werkende bij Makelaardij Smedema, en is dan standaard?) Ook heb ik haar vader een jaar of twee geleden nog gebeld en mijn naam genoemd en hij wist toen direct dat ik de broer was van Johan en haar als headhunter bij VDM geplaatst had. Hij gaf toen het telefoonnummer van Elise zodat ik die kon bellen. Elise ontkende toen overigens ook al alles, maar wat aarzelend. Het is natuurlijk ook zÃ©Ã©r (!) onwaarschijnlijk, dat Elise pas later wist dat de headhunter Hans Smedema die haar belde, na eerst een paar maal aandringen via een vriendin ook nog (!), de broer van haar werkgever Johan was. Ik was stomverbaasd van mijn kant dat ze toevallig bij Makelaardij mr. J. Smedema te Gennep werkte en heb het haar direct in het eerste gesprek natuurlijk trots (wist nog van niets toen) meegedeeld. Het is namelijk een uitstekend kantoor.
Geen geheimhoudingsverklaring stelt Elise, maar ik weet van mijn zwager Tjitte de Jong, dat er in ieder geval sprake was van een concurrentiebeding. Daarin staat vrijwel altijd ook een geheimhouding artikel, anders is het zinloos. Verdacht antwoord dus en klopt niet met eerdere uitspraak tegenover mij. Ze liegt alsof het gedrukt staat.
Ze had Johan niet verteld dat ik haar bij VDM had geplaatst? Merkwaardig want Johan belde me toen woedend waar ik wel niet mee bezig was en stuurde zwager Tjitte de Jong zelfs om dat terdege na te gaan! Die stelde in 1998 gedetailleerde vragen over het hoe en waarom en of ik Elise ook had gesproken (! mocht ze natuurlijk niet en moest dus vastgesteld worden door Tjitte de Jong die op de hoogte is van de doofpot). Kan zijn dat geheime dienst mij al afluisterde sinds mijn gesprek met Paul Bremer op 14 juni 1996 om 18.00 uur in ‘De Groote Industrieele Club’ Amsterdam (zie post Paul Bremer met kopie agenda!) en zo al wist dat ik in de gaten moest worden gehouden. Elise belde bovendien later ook nog Berend Talsma van VDM dat ze niet weg mocht van Johan (!) wegens een concurrentiebeding, wat heel merkwaardig was. VDM is helemaal geen Makelaardij, maar de bouw van systeem huizen, dus is een concurrentiebeding niet van toepassing normaal gesproken! Men verdacht haar dus toen vermoedelijk van contact zoeken met mij om mij zaken te vertellen over de doofpot van Justitie en geheime dienst. Weken later pas vertelde Tjitte dat ze toch weg mocht en dat Elise met Johan tot een overeenstemming was gekomen. Dus een nieuw contract of zo? Broer Johan was als meester in de rechten altijd al heel sluw, dus? In ieder geval klopt haar verhaal niet met de werkelijkheid. Ook Berend Talsma als opdrachtgever wist natuurlijk dat er problemen waren met Elise en wanneer ze kon beginnen. Hij vond het ook uiterst merkwaardig toen. Hoe wist Johan dan dat ik Elise bij VDM had geplaatst? Ik denk via de geheime dienst. Die moeten al sedert 1996 en het gesprek met Paul Bremer op de hoogte zijn geweest en mij dus geschaduwd hebben en afgeluisterd. Staatsveiligheid in geding? Niet dus, hun eigen bedrog en uitkomen van misdaden kwamen alleen maar in gevaar! Deze ‘lugubere grap’ kost de belastingbetalers miljoenen! Zou het een koninklijk goedgekeurde doofpot zijn?
Elise stelt, dat het niet nodig was om met mij als headhunter te spreken! Ze was al rond met Berend Talsma zogenaamd. Maar dat verhaal klopt niet! Want in mijn hele tienjarige bestaan als headhunter heb ik geloof ik alleen HAAR nooit gezien voordat ik een kandidaat voorstel aan een opdrachtgever! Zeer ongebruikelijk, dat een headhunter iemand zonder gesprek zomaar voorstelt en Berend Talsma heeft zijn verbazing daar ook over uitgesproken later. Het punt was juist dat Elise vanaf het begin niet met mij durfde te spreken, omdat ze een contract had getekend wat haar uitdrukkelijk verbood om met mij te spreken! Ik heb meerdere malen eerst haar vriendin moeten overtuigen en aandringen, voordat Elise (naam kende ik nog niet) me toch heeft gebeld en haar CV zond per fax vanuit de ‘Bunneterie’ van haar ouders in Nijmegen op 22 maart 1998. En natuurlijk nodigde ik haar voor een gesprek uit in Drachten, wat niet kon volgens haar, maar ook niet op een andere dag in Zwolle bijvoorbeeld. Ze deed daar heel moeilijk over, en wilde me niet spreken. Verdacht moeilijk zelfs, ik begreep daar toen al niets van. Maanden later in ons gesprek in Hotel Drachten vertelde ze van de geheimhoudingsverklaring en dat ze geen contact met me mocht hebben en gaf dat als reden aan. Ook verklaarde ze dat Justitie zelf betrokken was en de/een geheime dienst. Zeer verdacht dus dat ze niet eerst met mij sprak en ze geeft geen enkele reden aan waarom ze niet (!) ook met mij heeft gesproken toen. Ze ontkent nu ook nog dat ze mij gesproken heeft later. Logisch overigens als Justitie en Geheime dienst op je nek zitten, samen met een sluwe en gewetenloze broer Johan. Nederlanders jaag op dat slag ‘gestapo’ jongetjes. Het is hetzelfde slag wezens die ons rustig op de trein naar Auschwitz zouden zetten, zonder enige wroeging! Nederlandse hufters dus.
Dus hier zijn toch zeker drie behoorlijk verdachte punten, maar PD Recherche ziet die totaal niet! Ook niet NADAT ik hun daarop uitdrukkelijk wijs! Voor mij reden om niet verder te willen (vooraf ook met Gjalt Biesma afgesproken) en na overleg met hun geven ze de opdracht terug en zouden slechts 5 uur rekenen plus autokosten. De rest van de 1000 euro krijg ik terug gestort. Zeer correct is dat, want dat stelden ze direct en bijna gelukkig voor! Op zaterdag krijg ik inderdaad keurig de afwikkeling van hen en hun schriftelijke verslag wat ik graag zal publiceren, maar alle namen bevat.
Ik vermoed dus dat net als bij alle andere recherche bureaus Justitie al direct op de hoogte was of is gekomen, mijn telefoon en email verkeer wordt nauwlettend gevolgd, en dat hun is verteld of verplicht om niets of weinig te doen. Dit rapport is zelfs in mijn nadeel, net als de vaderschap test en de verklaring van de medici en uroloog, dat het om een huidplooi ging en dat de constatering van onderbroken zaadleiders achteraf toch niet moest kloppen, omdat er immers wel sperma (vervalst?) was aangetroffen. Dus rapporten die meehelpen aan de doofpot, mogen blijkbaar rustig verstrekt worden. Deze uitkomst wist ik grotendeels al en helpt dus niet, hoewel ik blij ben dat dit nu duidelijk zwart op wit staat en de zaak even goed is opgerakeld. Dat kan alleen maar helpen. Als ze nu niet (!) reageren, zitten ze fout lijkt mij. Dan klopt er iets niet.
Haar man Paul J. zou woensdag 16 januari 2008 naar de politie en wilde naar een advocaat. Beetje vreemd, want ik spreek juist heel positief over haar, maar met een claim van een geheimhoudingsverklaring is dat wellicht weer logisch. Maar bedenk, alles hier is gebaseerd op fraude en oplichting door mijn broer Johan. De rest is meegetrokken en zwijgt liever laf, dan oprecht en eerlijk te zijn, zoals ik hier als enige juist wel durf! En vergeet niet de mol binnen Justitie, de onbekende vriend van hoofddader Jan van Beek uit Utrecht. Door mij ‘De Fuhrer’ genoemd, die heeft aan mijn broer een schitterende mededader gehad of nog? Hij hoeft zelf niets meer te doen. Een politieonderzoek is juist wat ik wil en heb dan ook Paul verzocht om dat zeker wel (!) te doen. Toch heb ik haar naam van initialen voorzien, maar ik vind dat Elise B. in ieder geval moet kunnen. Voluit ook wel denk ik, maar laten we eerst maar even zien wat er nu gebeurd. Mijn ervaring leert, …niets! Zou er iemand toegestaan worden om een procedure te beginnen, dan lopen de doofpotters van groep Mengele immers een immens risico. Stel dat ik toch bewijzen krijg uiteindelijk? En ik zou dan een advocaat moeten krijgen toch? Of toch weer niet?
Merkwaardig is, dat haar man Paul J. volgens mij melding maakte van twee man van een recherchebureau, terwijl PD Recherche alleen over Jan Paalman spreekt. Ook heeft Paul J. contact gelegd met broer mr. J. (Johan) Smedema in Gennep, die al sedert gesprek op 1 februari 2004 in Epe en feitelijk sedert 1973, zwijgt als het graf. Maar over dikke files over mij en mijn arme vrouw moet beschikken. En die tijdens de begrafenis van mijn bedrogen vader en wat later moeder, schijnheilig de grootste verhalen hield begreep ik. Terwijl als mijn ouders wisten hoe deze meedogenloze broer ons, maar ook deels mijn ouders zelf heeft bedrogen, ze bij wijze van spreken woedend uit hun graf zouden opstaan. Bij de begrafenissen kon ik niet eens aanwezig zijn (!) door het bedrog van deze schoft. Hoe hypocriet en schijnheilig kan iemand zijn. Onvoorstelbaar.
Ook de uitspraak van Rieks P. is abnormaal en kan eenvoudig weerlegd worden. Zie alvast J’accuse H. P. bij Pages! Daar heb ik ook kopie’s van mijn agenda geplaatst die heel anders uitwijzen dan hij verklaart. En met meerdere getuigen! Hij en zijn vrouw liegen alsof het gedrukt staat! Waarom? Omdat ik gelijk heb, hij heeft mijn vrouw een jaar lang misbruikt omdat hij wist (!) dat ze weerloos was en nooit aangifte kon doen. De lafaard. Dit zijn gewetenloze lieden! Jaag op dit slag schoften Nederlanders!
Bij alles beroep ik mij op mijn recht op zelfverdediging in combinatie met de laffe weigering van Politie, Justitie, Gerechtshof, Ministerie en Europese Hof om een onderzoek te starten. Ik mag niet eens aangifte komen doen en krijg geen advocaat! Dat geeft mij denk ik het volste recht om het dan zelf te doen! En politici weigeren tot op heden ook ieder gesprek.
Dit kost de argeloze belastingbetaler miljoenen! En media zwijgen het rustig dood. Over mijn boek zult u vermoedelijk NOOIT wat in de pers horen! Ook doodgezwegen tot nu toe. Ja als het buitenland dat wel doet misschien en ze het niet langer aandurven? Bij ebook.nl zie je het niet eens bij nieuw uitgegeven, wel onder titels. Groep Mengele druk aan het doofpotten?