Oplichting in Jalon chronologisch met alle betrokkenen
Oplichting en diefstal 300.000 euro en cruciale documenten in detail
Gedetailleerde schriftelijke verklaring van Hans Smedema uit Drachten over hoe sluw deze oplichting en diefstal van 300.000 euro en cruciale documenten door oplichter en dief André Gruters samen met zijn vrouw Joke Laven uit Houten, beiden voorheen werkzaam als aannemers in de wegenbouw, in samenwerking met een ‘zwerm’ andere Nederlanders werd opgezet en uitgevoerd in de Jalon vallei, Costa Blanca Spanje.
Pas veel later kwam ik erachter dat ik voor veel geld vanuit de Criminele Omerta Organisatie door hun werd gedrogeerd en door Onno van der Hart en Jaap Duijs werd gehersenspoeld en gemarteld eind 2010 of begin 2011 in hun Villa in Murla, Spanje! Ik wist dat ze iets gingen proberen, maar het narcose middel ketamine maakte alsnog ontsnappen op het laatste moment onmogelijk! Spannend verhaal. Zie mijn artikel…
Gemarteld in de Villa van André Gruters en Joke Laven!
Het gruwelijke Rattenechtpaar André Gruters en Joke Laven werden naast deze oplichting, ook al in verband gebracht met wietplantages en verzekeringsfraude! André de Rat werd rond 2012 verdacht van het in brand (laten) steken van een oud pand om de hoge verzekeringsuitkering op te strijken.
Gevolg van zware ongelofelijke Nederlandse politieke samenzwering met MOL-X, Joris Demmink als verrader betrokken! Al eerder kregen beiden geld aangeboden voor het verraden van ons aan een criminele organisatie met hoge contacten en medeplichtigen binnen het Ministerie van Justitie zelf! Van 2002 tot 2013 was onze verkrachter uit 1972, Joris Demmink, Secretaris Generaal(top man) bij Ministerie van Justitie! En kon alles wat ik of Politie probeerde, direct blokkeren ondanks mijn waarschuwingen aan o.a. CTIVD.
Zie cruciale posts:
Hier de laatste informatie over deze zaak die mijn stellingen bewijzen:
Joris Demmink blijkt verkrachter en MOL-X binnen Justitie in mijn Hans Smedema Affair!
Kinderen vervalsten zelf hun eigen vrijwillige DNA-test!
Resultaten Amerikaans Onderzoek Hans Smedema Affair
Kerkrat zwager Tjitte de Jong drogeerde mij in zijn woonboot!
Deze zaak is ernstiger dan het beroemde Anne Frank verhaal en verraad! Daar zoeken ze na 70 jaar nog altijd naar de verraders, maar hier is dat al bekend! Het zijn André Gruters en Joke Laven uit Houten, die Hans en Wies Smedema verraden hebben en ons lijden met nu al drie jaar hebben verlengd door diefstal 300.000 euro en cruciale bewijzen nodig voor het opblazen van de grootste criminele samenzwering uit de Nederlandse geschiedenis!
Ook de beroemde Dreyfus Affaire lijkt sprekend op mijn casus.
Zie post
Comparison famous Anne Frank with unknown Hans Smedema affair!
Dreyfus- versus Smedema-affaire!
Daarbij maakte André de Rat sluw misbruik van zijn kennis van mijn handicap van verdringing van emotionele zaken als gevolg van ernstige trauma’s uit het verleden. Wat ik hem argeloos vertelde. Zie vooral mijn post…
Gemarteld in de Villa van André Gruters en Joke Laven!
En misbruik van het feit dat hij op de hoogte was dat ik samen met mijn vrouw in Nederland heimelijk vogelvrij verklaard ben, en er dus nooit vervolging door justitie Nederland tegen hem kon worden ingezet als direct gevolg van een zware politieke doofpot en samenzwering waarbij staatsveiligheid een rol speelt op valse gezochte gronden. Al een 15 tot 20 keer vergeefs geprobeerd aangifte te doen in deze gruwelijke zaak die verfilmd zal worden, maar wordt afgewezen omdat het Koninklijk huis door bedrog(verkrachter Joris Demmink) betrokken is geraakt en het dus staatsveiligheid en staatsgeheim is! Wij mogen creperen en het Koninklijk huis feest intussen laf gewoon door.
Ook waren er contacten met de leider en initiatiefnemer van die samenzwering mr. Johan Smedema uit Gennep(werkte samen met verkrachter Joris Demmink) die hem ook geadviseerd zal hebben om het geld vooral niet aan mij Hans Smedema te geven. Immers hoe zwakker ik was, hoe groter de kans op verborgen blijven doofpot. André en Joke kregen geld voor het uithoren van mij en doorgeven van al mijn plannen aan mijn broer mr. Johans Smedema de Godfather van deze familie maffia met hulp van Justitie en AIVD.
Heimelijk antipsychoticum!
Bovendien kom ik er later achter dat André en Joke hebben meegeholpen om mij heimelijk een antipsychoticum(van de corrupte drs. Frank van Es) toe te dienen verstopt in het officiële doosje voor baby aspirine 100 mg via huisarts Ward Waardenburg in Jalon en via Farmacia in Parcent waar ze belangstellend naar vroegen of ik daar altijd mijn medicijnen haalde?
Zie ook: J’Accuse corrupte Psychiater drs. Frank D. van Es UMCG
De wel eerlijke Hans en Tini Bauerlein waarschuwden mij daarvoor, maar niet hard genoeg. Niet die aspirine slikken, koop nieuwe ergens anders! Ook het meisje van de Farmacia waarschuwde mij daarvoor en gaf een keer zelf andere! Ik betaalde toen twee keer aspirine, maar verdrong(conditioneren/martelen door prof.dr. Onno van der Hart) het daarna argeloos!
Zie post: J’Accuse prof. dr. Onno van der Hart!
Huisarts Ward Waardenburg betrokken
Het blijkt dus achteraf dat huisarts Ward Waardenburg mij daar in Jalon ook stiekem het antipsychoticum liet toedienen in 2010! Na mijn uitdrukkelijke waarschuwing om zich niet met deze zaak te bemoeien en na heimelijk gesprek met het corrupte rattenechtpaar André en Joke!
Natuurlijk op verzoek uit Nederland en weer verstopt in de officiële doosjes baby aspirine 100mg. Wat tot levensgevaarlijke situaties heeft geleid toen ik zelf drie nam en een gevaarlijke zombie werd die in Calpe door Policia Local werd gered! En die aspirientjes tijdens mijn eerste asielaanvraag tegen Nederland in Florida aan babies werden gegeven! Herenbeschadiging of dood? Vrouw(moeder) had zelfmoord gepleegd!
Mijn mentaal zieke vrouw tijdens vakantie in Jalon nam ook drie voor hoofdpijn na zwaar verhoor door Andre de Rat en de zwerm Nederlanders, en was urenlang niet aanspreekbaar! Bewusteloos! Levensgevaarlijk!
De corrupte schoft is in 2016 in Den Bosch gaan werken! Hij luisterde wel naar mijn vrouw en mijn broer, dus Omerta organisatie, maar vanzelfsprekend NIET naar mijn verweer! Terwijl het in Florida allemaal al was bewezen en die informatie beschikbaar was via advocaat!
Zie cruciale post:
Resultaten Amerikaans FBI Onderzoek Hans Smedema Affair
De decennia lange gruwelijke medische doofpot!
Gedrogeerd, geconditioneerd en gemarteld in hun Villa!
Ook werd ik naar hun Villa gelokt en daar gedrogeerd en weer geconditioneerd/gemarteld door prof.dr. Onno van der Hart samen met Jaap Duijs. Net als vlak daarvoor in Benidorm maar waar een agent erbij moest zijn na waarschuwen Policia Local door de meisjes en fotograaf! Zelf wonen de oplichters in Houten in Nederland.
Gemarteld in de Villa van André Gruters en Joke Laven!
Zie post Hersenspoelen en martelingen 20 mei 2010 Benidorm chronologisch!
Geen van de betrokkenen had geldgebrek. Integendeel allemaal wel gesteld en wonen in mooie villa’s. Hans Smedema heeft alleen nog een koffer met wat kleding en zelfs geen auto meer!
Zie vorige Posts voor het recht om alles te mogen publiceren door weigering politie Drachten van mijn aangifte en officieel proces verbaal.
De diefstal blijkt achteraf niet slechts 75.000 euro te zijn, maar totaal 300.000 euro in twee(!) pakjes!
Facebook pagina Pien van de Weerdt blijkt plotseling te zijn opgeheven! Schuldig anders doe je dat niet.
Samenvatting(duidelijker) Post: Opgelicht voor 75.000 euro in de Jalon vallei!
Post: Aangifte oplichting en diefstal 75.000 euro met cruciale documenten!
Post: Ultimatum Minister Biza Plasterk! Aangifte accepteren!
Veel getuigen oplichting en diefstal of deels medeplichtig?
- André Gruters en Joke Laven zelf door initiatief oplichting en diefstal van 300.000 euro en cruciale documenten! Oplichters zelf!
- Hans en Marian Stigter uit Rotterdam, waarschuwden mij niet en zwaar betrokken. Zijn broer Piet Stigter met een huis in Zwitserland werd ook ingeschakeld voor het witwassen van de 3 ton aan briefjes van 50 euro. Zie Post Ook bedrogen door Hans en Marian Stigter!
- Hans en Tini Bauerlein uit Jalon die mij zelfs meerdere keren waarschuwden! Hulde!
- Raoul en Pien van de Weerdt uit Jalon die vertaalwerk deden en mij NIET waarschuwden! Zwaar betrokken!
- Theo en Bep van Mierlo uit destijds Murla, nu IJsselstein die auto kochten met briefjes van 50. Licht betrokken.
- Marjo van Zomeren uit Jalon/Collada die mij meerdere keren waarschuwde! Hulde! Licht betrokken voor vertaling Engels. Haar familie ook op de hoogte diefstal.
- Harrie en Ine van Rijbroek uit Uden met villa in Liber/Jalon die kopieën documenten naar Godfather mr. Johan Smedema die leider samenzwering brachten!
- Josefa en Dani Mengual, dochter en zoon eigenaar Juan Mengual van Casa Aleluya die getuige waren van ‘blokkade deur’ door oplichter André Gruters van mijn gesprek met koerier uit Nederland.
- Willem Scholman uit Goy bij Houten, beste vriend van André die er direct werd bijgehaald en volledig betrokken is en geld heeft gekregen. Zwaar betrokken!
- Anderen via de tam-tam.
Uit mijn boek Vechten tegen het onbekende – deel 4
2011 november – Callgirl en weer opgelicht, 300.000 euro!
Niet helemaal zeker wanneer dit gebeurde, maar eind 2011 lijkt het meest waarschijnlijke moment. Maar kan maanden afwijken. In mijn herinneringen staat nooit een datum, het moet uit het verhaal volgen. En op 13 juni 2013 verlaat ik Spanje met Wies wegens geld gebrek.
Het is zondagavond en dus komen we als Nederlanders weer even een borrel drinken in de Aleluya bar waar weer life muziek is.
Wat later komt er een prachtige mooie jonge meid aan met een man van rond de veertig of zo. Ze gaan vlak bij de muziek zitten. Dani maakt een tafel voor ze vrij daar en brengt hun drankjes. Ze gaat voor de man staan dansen, duidelijk alleen voor hem bedoeld. Terwijl hij blijft zitten en naar haar kijkt.
Het lijkt me een callgirl die met haar klant een avondje uit is, dus let ik er verder niet op. En het was voor iedereen glashelder een speciale gebeurtenis die erg opviel. In een bar als dit doe je zoiets niet. Te opvallend. Tot ze plotseling naast me staat en in het Engels zegt ‘We zitten daar achter aan het tafeltje en die man nodigt je uit om bij ons te komen zitten!’
Ik kijk en het is erg moeilijk om met die luide muziek een gesprek te voeren, laat staan zo direct naast de muziek. En ik wil niets met callgirls te maken hebben. Mijn natuurlijke afweer voor relationele dingen zal daar ook debet aan geweest zijn. Dus antwoord ‘nee, dank je, veel te druk en te veel lawaai voor een gesprek daar!’
‘O, dat zal hij niet leuk vinden, want hij vindt het nogal belangrijk geloof ik.’
Ze gaat terug en ik let er verder niet op.
André komt direct vreemd nieuwsgierig naar me toe en zegt ‘wat wou die meid?’
‘O, die man nodigde me uit om even te komen voor een praatje!’ Inmiddels krijg ik een hekel aan de manier waarop André meent zich met al mijn zaken te moeten bemoeien. Hij heeft geen flauw idee zelfs waar ik allemaal mee bezig ben. Gaat zijn bevattingsvermogen totaal te boven. Hij moet gewoon zijn biertjes drinken en zich niet met mijn zaken bemoeien.
Dan zie ik tot mijn ergernis even later André zelfs ook nog naar die man toelopen die met mij wou praten, en gaan zitten. Waar bemoeit hij zich mee? Ik word nu echt boos.
Als hij terug komt zegt hij tegen me ’wat een vreemde vent, daar moet je niet naar toe gaan! Dat klopt niet daar.’
‘Sprak je Engels met hem?’
‘Nee, het is een Nederlander. Ik zag hem toevallig aankomen met een hele dikke auto toen we parkeerden hier. Hij is hier speciaal uit Nederland naar toe gereden voor zaken. Ik heb zijn visitekaartje gekregen.’
‘O’, ik neem het ter kennisgeving aan. Onbelangrijk dacht ik foutief, want achteraf wou hij mij juist sluw misleiden en bij hem weghouden! Hij had blijkbaar al informatie dat ik iets kreeg en wou daar tussen zitten. Hij wist immers van mijn handicap van verdringing en amnesie soms. Daar wou hij toen al van gebruik maken? Of had mijn broer Johan via Harrie uit Uden al om informatie verzocht? En gewaarschuwd dat zoiets kon gebeuren?
Het meisje komt even later weer naar me toe en zegt ‘ik kom uit Benidorm, en wil graag met je afspreken voor een avond. Ik weet dat je naar een vrouw zoekt voor kinderen, en dat je die vrouw veel wil bieden! Ik ben een callgirl, en heb seks met mannen. Maar dat maakt je niet uit toch? Je zegt dat op internet’ en ze kijkt naar de bewuste man en zegt ‘hij mag vanavond met me naar bed!’
Ik ben verbaasd, maar ook niet zoveel. Want inderdaad heb ik immers daar ooit met die Spaanse jongen en ook vele anderen over gesproken. Juist om het te laten rondzingen. Maar een hoertje, wil ik niet als moeder van mijn kind, of zelfs kinderen. Dat heeft ze dan toch verkeerd begrepen. Maar op dat moment met wat drank op, wil ik eerst de kat uit de boom kijken. En ze kan mij vertellen hoe ze het weet en zo, dus interessant contact. Dus wissel ik telefoonnummers uit. Ze noemt zich Gemma. Ze wil dat ik contact met haar maak morgen of zo. Ze heeft wel eens een avond vrij, maar moet het wel ruim van te voren weten, om een avond vrij te houden. Dan kunnen we praten samen. Je mag wel seks met me hebben ook als je dat wilt. Gratis, want je hebt al jaren geen seks gehad hoor ik’ zegt ze veelbetekenend.
Weer komt vreemd snel André naar me toe om te vragen wat er aan de hand is. Ik wimpel het af als onbelangrijk. Wat heeft hij met al mijn zaken te maken? Hij probeert zich steeds meer met mijn zaken te bemoeien en daar heb ik geen zin in.
Uit eerdere gesprekken weet ik dat ze pertinent niet willen dat ik een vrouw vind voor alsnog eigen kinderen. Hele discussies proberen ze te voeren, maar ik kap die af door te zeggen dat het mijn zaak is en niet die van hun. Ik vermoed dat ze wat contact hebben met Wies achter mijn rug om. Ze geloven ook mijn verhaal niet, dus zullen foutief aannemen dat ik al drie kinderen heb en gewoon gek ben. Dus zullen ze alles proberen te blokkeren als ze het kunnen. Laf en achterbaks, dus hield ik hun al meer en meer af, zonder te ruzie natuurlijk. Ze hebben geen flauw idee wat er allemaal speelt. Ze hebben van mijn verhaal nooit iets begrepen en ik heb er daarom ook geen moeite meer voor gedaan.
Later op de avond komt de bewuste man nu zelf naar me toe en zegt ‘ik moet even met je praten ergens rustig. Laten we even in dat tuintje achter gaan zitten. Is dat een vriend van je?’ en hij kijkt naar André. En als ik zeg ‘een goede kennis’ zeg hij cryptisch ‘dat is zeker geen vriend van je.’
Vreemd, maar ik vind het prima en loop achter hem aan, maar merk dat ik eerst moet plassen anders red ik het niet langer. Hij vindt het niet leuk, maar wacht.
Dan loop ik er naar hem toe en vraag ‘wat wil je drinken?’
‘Laat nou en kom hier zitten, loop niet steeds weg, we moeten nu eerst even praten! We bestellen straks wel een biertje of zo.’
‘O, maar dat duurt heel lang. Ik haal wel snel even twee.’
Dom want dat had ik niet moeten doen! Ik had direct moeten gaan zitten! Want als ik van Dani even tussendoor snel twee biertjes mee krijg, vraagt Joke van een afstand weer veel te nieuwsgierig ‘wat wil die man met je?’
‘O, even praten ergens over’ wimpel ik hun af, en Joke en André kijken elkaar vreemd nieuwsgierig aan. Waar bemoeien ze zich mee, vraag ik me steeds meer af. De laatste tijd vind ik hun niet meer aardig en voel dat ze achter mijn rug om meer weten en doen, dan ze mij laten weten. Te achterbaks voel ik. Ik vermoed heimelijke contacten met Wies, of mijn broer Johan via Harry en Ine.
En als ik net met de twee biertjes al bijna bij het tuintje ben, komt André abnormaal snel achter me aan, in een sprint, dus geen toeval maar opzet, en pakt voor ik hem kan tegenhouden een biertje uit mijn hand en zegt ‘Proost Hans.’
‘Ho, ik moet naar buiten naar die man daar.’
‘Nee, niet doen. Ik heb met die man gesproken, het is niet pluis met die man’ en hij weet zowaar mijn gedachten af te leiden, want ik drink eerst een biertje met hem! Mijn natuurlijke afweer tegen alles wat mijn zaak zou kunnen oplossen, zal er ook mee te maken hebben. PTSS.
Pas in 2014 kom ik erachter dat ik in 2010 zodanig ben gebrainwashed, dat ik elke oplossing en relatie met vrouwen uit de weg zal gaan! Alles wat maar emotioneel was en dat was dit dus. Maar dat had ik op dat moment nog niet door.
De man komt dus naar binnen en wenkt ‘kom nou mee naar buiten!’
Maar ik ben blijkbaar verstard, door de hele situatie die mijn arme brein blijkbaar herkent en dus mijn hersens op een laag pitje laat lopen. Ik bevries zoals zoveel keren is gebeurd. En André trekt me gewoon weg terwijl hij zegt ‘wacht maar even ik praat wel even met hem!’
En inderdaad zit even later André met de man te praten en hoogstwaarschijnlijk vertelt hij de Nederlander sluw en vals dat ik niet met hem durf te praten en dat het beter is om het pakje via André aan mij te geven. Want dat gebeurd later en is wat ook Joke later stelt. Dat ik zelf wou dat het pakje aan André werd meegegeven en ik het dan bij hun zou komen ophalen! Maar ik weet op dat moment nog steeds van niets en van geen enkel pakje af! Pure oplichting door André dus.
André komt uit het tuintje en zegt tegen me ‘Hans, je moet even naar die man ja knikken. Ik heb een afspraak met die man maar hij wil het alleen doen als jij het goed vindt.’
‘Waarover gaat het dan, want ik zou zelf met die man praten.’
‘Dat kan ik je niet zeggen, vertrouw me nou maar. Ik zal niets doen als het niet in jou belang is. Knik nou van ja naar hem!’
Maar ik vertrouw André helemaal niet, dus doe precies het omgekeerde en knik naar hem van nee!.
André lacht en kijkt schuldbewust naar de grond en zegt dan ‘toe nou het is erg belangrijk voor je. Knik van ja!’
‘Nee, als het zo belangrijk is praat ik zelf wel even met die man, dat zou ik net ook al doen. Bemoei jij je er niet mee. Ik regel dit zelf wel.’
Maar als ik naar de deur loop, blokkeert André zelfs mijn weg en houd de deurknop vast zodat ik er niet zonder geweld uit kan.
Ik wil geen ruzie, maar het valt anderen om ons heen op en Josefa, de dochter van de eigenaar loopt toevallig of misschien niet toevallig langs en ik kijk haar aan en zeg ‘André laat me niet naar buiten’ en maak hulpeloze bewegingen met mijn handen en schouders. Zo van wat moet ik doen? Ze grijpt direct in en duwt André weg en wil de deur openen, maar André gaat niet aan de kant en Josefa roept haar broer Dani!
Dani komt naar ons toe. André verteld Dani dat ik met die man wil praten, maar dat het niet vertrouwd is. Dani stelt dat hij die man kent van een week eerder en het geen betrouwbare man lijkt. Maar dat is niet zeker. Ik praat in ieder geval niet met hem. Als ik wel met de man had gesproken, was direct de oplichting van André over het pakje uit gekomen. Dus deed André in paniek alles om dat te voorkomen! Ik loop weer naar voren en wacht af.
Dan komt wat later Hans van Tini, de beste vrienden van André en Joke op dat moment, naar me toe en zegt ‘weet je zeker dat je dat pakje via André wil laten lopen? Zou ik niet willen. Daar heeft André toch niets mee te maken?’
Maar de muziek is erg luid en ik vraag nog wel ‘welk pakje?’ Maar het gesprek loopt dood in het lawaai en andere gebeurtenissen.
De rest van de avond houdt André me bezig en duwt met het ene biertje na het andere in de handen. Hij is een alcoholist weet ik. Hij kan niet zonder alcohol en daarom hield ik het contact met hem ook al af. Ik heb geen enkele zin om te veel bier te drinken, en vaak ga ik daarom ook eerder weg. Samen een rekening en mee betalen aan zijn hoge uitgaven aan biertjes, heb ik lang geleden ook netjes geweigerd. Ik heb overal mijn eigen rekening en kan dus ook rondjes geven van mijn eigen geld. Veel eerlijker dan dat geniepige. En na een paar biertjes drink ik liever water of cola. Achteraf heeft hij me dronken willen maken om er voor te kunnen zorgen dat hij het pakje wel even zou meenemen zolang en dan zogenaamd morgen veilig aan mij doorgeven. Wat hij natuurlijk helemaal niet van plan was! Dat blijkt al die zelfde avond, volgens Joke de volgende morgen.
Ook hoor ik toevallig André tegen Hans van Tini zeggen ‘die man is als de dood dat hij gezien wordt. Ik heb hem verteld dat er in die grote boom camera’s zijn geplaatst een week of zo geleden.’ En hij lacht er bij.
Ik drink inmiddels water uit een flesje, dat is veiliger en krijg je niet steeds maar weer biertjes aangereikt.
Dan komt weer Hans van Tini naar me toe en zegt ‘Hans nu moet je er bij zijn! André loopt nu met die man mee en neemt het pakje voor jou aan! Toe ga nu en vraag zelf om het pakje!’
Dus loop ik naar de man en zeg ‘waar wil je nou over praten? Je hebt iets voor mij? Gaat het om kinderen en een vrouw?’ En dan boos ‘waarom zeg je nou eindelijk niet gewoon waar het om gaat?’
‘Denk je dat het daar om gaat…’ zegt hij verbaasd mij aankijkend. ‘Nee, dat weet je wel. Informatie voor je zaak tegen de Nederlandse staat. Het zit bij mij in de auto.’
Ik schrik nu pas voor het eerst echt wakker. Dit is dus niet iemand om over een vrouw en kinderen te praten zoals die callgirl wou, maar het gaat over veel meer en heeft met mijn zaak te maken! Ik ben plotseling redelijk nuchter ondanks wat biertjes, adrenaline overwint verdringing namelijk, en zeg ‘kom nu mee naar buiten dan loop ik met je mee en doe het pakje bij mij in de auto!’
‘Nee, er hangen buiten allemaal camera’s, dat doe ik niet. Die vriend van je heeft zijn auto vlak naast die van mij staan zei hij. Hij wil het wel voor je regelen zei hij. Ik geef het hem dan wel mee en zal hem vertellen dat je het morgenvroeg komt ophalen om 11 uur. Dan kan het niet mis gaan! Dus niet vergeten morgen het pakje ophalen om 11 uur bij hun in Murla. Want ik vertrouw het niet langer. Stel hij maakt het open.’
Maar ik wil pertinent niet dat André en Joke zich nog meer met mijn zaken bemoeien. En zeker hierover niet, en zeg ‘nee, niet doen, ik loop nu met je mee en je geeft het me nu direct! Dan kan het niet misgaan.’
Maar inmiddels staan André en Joke al klaar buiten en daar heeft hij blijkbaar al mee gesproken, want Joke zegt ‘Hans blijf nou hier, veel beter, wij zorgen er goed voor. Jij bent al te ver heen, ga eerst lekker slapen. Kom het pakje morgenvroeg maar even ophalen. Dat is veel veiliger. Je hebt al wat op, dit kan beter morgenvroeg!’
En André zei nog ‘wij nemen het wel mee, jij moet eerst ook nog afrekenen!’
Ik bevries weer. Ik voel dat het heel belangrijk is en wil erachteraan gaan en het pakje zelf zien en meenemen, maar loop er dan niet gewoon achteraan! Typisch PTSS, besluiteloosheid en te traag reageren. Mijn brein werkte gewoon op een te laag pitje.
Als ik nog even binnen ben en ga afrekenen, komt plotseling die callgirl naar me toe en zegt ‘loop even mee naar buiten.’ En als we buiten met wat minder lawaai zijn zegt ze ‘denk er om het gaat om twee pakjes!’
Ik ben verbaasd, want om welk pakje gaat het? Was ik al weer vergeten, of beter had ik al weer verdrongen. Dus vraag ik weer ‘hoezo, welk pakje?’
‘Je weet wel die pakjes die ze nu net van de ene in de andere auto hebben gedaan! Dat moest ik je nog even uitdrukkelijk meedelen van die Nederlander.’ En ze loopt weg als ik weer als een zombie daar sta en het niet begrijp met mijn brein op een laag pitje. Dit laatste cruciale stukje informatie herinner ik me pas in oktober 2014.
Ook duidelijk fout van de man die het aan mij moest geven nota bene en zelfs waarschuwde dat André niet te vertrouwen was! Waarom dan nu dit? Hoe heeft André dit voor elkaar gekregen? En weer laat ik mijn enorme kans op succes uit handen glippen. Weer drie jaar ellende voor niets, alleen om de corrupte oplichter André!
André en Joke wisten hier veel meer van dan ik vooraf, dat werd me pas in augustus 2014 duidelijk. Mijn onderbewuste afweer van een oplossing zal ook weer hebben meegespeeld. Dat ik speciaal gebrainwashed of gehersenspoeld was in 2010 om iedere hulp uit de weg te gaan, wist ik pas in juli 2014.
2011 november – Joke belt over het pakje!
Want als Joke de volgende morgen na 11 uur belt ‘waar blijf je nou?’ weet ik van niets meer!
‘Hoezo?, hadden we een afspraak?’
‘Je zou het pakje komen ophalen. Kom maar snel hierheen. En Hans, denk erom, André wil het je niet geven, dus vraag gewoon om het pakje en neem het mee! Hij heeft er gisteravond in gekeken tegen mijn wens. Ik wil er niets mee te maken hebben, want dat komt natuurlijk altijd uit later en dan heb je poppen aan het dansen. Maar hij luistert niet naar mij en is de hele nacht opgebleven! Het gaat helemaal niet goed tussen ons. Hij overheerst me helemaal. O, daar komt hij aan.’
En de verbinding werd verbroken. Ik rijd snel naar hun toe in de Urbanisation Puerta del Valle 52 vlak bij Murla, maar aan de weg naar Orba. En op de oprit staat André al op me te wachten ‘was je even in de buurt en kom je even kijken hier?’
Hij probeerde mij dus al te misleiden, want hij had als hij eerlijk was geweest moeten zeggen ‘gelukkig dat je er bent, ik heb het pakje voor je.’ Maar ik ben opgewonden en wil dat pakje en zeg ‘er ligt hier een pakje voor me. Waar heb je het?’
Hij kijkt teleurgesteld ‘je komt voor het pakje?’ En wil met mij naar zijn auto lopen.
‘Joke belde me er over. Welk pakje gaat het eigenlijk om? Ik weet van niets’ zeg ik helaas, wat op zich klopt, maar natuurlijk hem het idee geeft dat hij het stiekem wel kan houden blijkbaar.
Hij is verbaasd en staat direct stil. ‘Wacht even, kom even mee.’ Ik weet niet waar het pakje is en loop natuurlijk gewoon mee. Hij gaat over andere zaken praten en loopt met me naar binnen. Joke zegt daar ongerust ‘heb je het pakje al?’
‘Welk pakje? Van wie komt het? Waar is het, ik ben erg benieuwd wat er in zit.’
André houdt me zo ver mogelijk van Joke vandaan! Hans kom even mee naar buiten, en zegt daar dan ‘wacht hier even, ik moet even iets met Joke bespreken.’
En ik hoor boze stemmen!
Achteraf nu in 2014 als ik dit schrijf is het logisch geworden. Maar toen had ik niets door, want ik miste nog te veel zaken, en verdrong ook nog te veel. Pas in juli 2014 komen die cruciale zaken boven over de diefstal van 3 ton eerder in Benidorm. En dat zette me aan het denken over dit pakje.
Joke moet me gebeld hebben toen ik niet direct om 11 uur daar was, want ze wou eerlijk tegen me zijn en het pakje gewoon afgeven. Maar de oneerlijke André had het pakje voor mij nog die avond opengemaakt en gezien dat er veel geld, drie ton dus en documenten in zat. Hij wou het houden als ik er toch niets van wist! Hij wist dat ik alles vaak verdrong.
Sluw van hem om misbruik te maken van mijn mentale handicap en weerloosheid, Joke was dus veel eerlijker. Ze waren het onderling niet eens. Ze moet me ook gebeld hebben om toch wel te komen! Wist André niets van. Had ik gewoon meegelopen had ik het pakje gehad. Weer een misser. Hoe kon die idioot uit Aleluya het nou aan iemand als André mee geven? Terwijl ik nog tegen hem zei, geef het mij nu direct mee, dan gaat het niet fout. En hij waarschuwde eerder mij juist dat André zeker geen vriend was, en dat hij hem niet vertrouwde. Wat een idioot! En nu voor de tweede keer zo’n domme streek! Niet te geloven, maar dat is alles aan deze zaak.
Ze praten verder over van alles en nog wat, maar het pakje wordt niet meer genoemd en vreemd genoeg ben ik het blijkbaar ook vergeten, of ze hebben het en vergissing of zo genoemd? Dat stukje ontbreekt nog bij mij, maar maakt ook niet uit. Ik kreeg geen pakje van hun! Diefstal dus! Geen vrienden, maar vijanden!
Later als ik hier over schrijf gebruik veel de bekende slogan
‘duizend maal erger dan een vijand, is een vriend die een vijand blijkt te zijn!’
De callgirl bij Aleluya was op zondagavond, dit was op maandagmorgen erna.
Ik word vrijwel direct weer uitgenodigd bij André en Joke, vermoedelijk de volgende dag dinsdag, en daar brengen ze het gesprek op Harrie en Ine uit Uden. Hij heeft een prima bedrijf in spuitgiet beton en meer, voor vloeren!
Hoewel ze nooit over mijn zaak willen praten, te ongeloofwaardig, gaat het gesprek er nu wel over.
Achteraf moeten ze met hun over mijn pakje en vooral de documenten gesproken hebben. Harrie was altijd heel lovend over mijn broer Johan die volgens hem een heel goed Makelaarskantoor had in Gennep. Daarom geloofde hij mijn ongelofelijke verhaal niet. Dat Johan een misdadiger was en ons leven had verwoest, kon er bij hem niet in. Ik wantrouwde hun dan ook wat. Want voor je het weet gaat zo iemand dan in zijn onnozelheid Johan bellen, en allemaal zaken over die gekke broer Hans vertellen. Moet je eens horen wat er nou weer is gebeurd. En Johan weet dan precies wie hij moet waarschuwen bij justitie. Dus dan worden direct tegenacties genomen. Ik hield hun wat af dus.
Het kan dus zijn dat André over de documenten met Harrie in Nederland heeft gesproken, en dat die de informatie natuurlijk direct aan Johan heeft doorgespeeld. Juist de initiator en de crimineel die hierachter zit.
Weet niet wat er in stond natuurlijk, maar als dat gebeurd is, dan wist Johan dat ik nog steeds kans had op hulp vanuit Amerika en zal dat tegen mij gebruikt hebben! Ze regelden dus direct een actie om uit te zoeken wat ik nog meer wist! Dat weet ik nog niet op het moment van het gesprek, want niemand verteld mij kafkaësk iets. Ik heb sinds 1972 alleen maar tussen vijanden geleefd, die altijd zaken voor me verborgen hebben gehouden. Met als enige uitzondering dan Elise Boers ook uit Uden. Maar die liegt daar dan later weer over.
Maar ze brengen het gesprek dus op mijn verhaal en ik mag wat vertellen zowaar. Ze weten dat ik een vrouw zoek en nog eigen kinderen wil en Joke zegt ‘een Spaanse vrouw, dat geeft allemaal problemen, dan zijn er toch wel Nederlandse die dat nog willen? Ine, de vrouw van Harrie weet misschien wel iemand! En ze komt nu plotseling voor een paar dagen en is woensdag bij de happy hour in Jalon. Kom dan ook, dan kun je daar even mee praten!’
Ik vind het prima, dat zou ook kunnen geef ik aan. Maar ik waarschuw ze al, dat ik alles met vrouwen verdring, dus dat het goed is om mij vooraf er nog even aan te herinneren.
We gaan weer eten bij de Duitser in Orba. Erg goed eten en veel. Voor ons te veel op onze leeftijd. Dus bestel je halve porties! Anders moeten ze de helft weggooien.
2011 november – Happy hour bij Olé in Jalon
Maar op de happy hour zelf ben ik natuurlijk alles over een Nederlandse vergeten, of beter weer verdrongen. Maar ik had Joke vooraf gewaarschuwd, en als Ine eraan komt lopen met haar dochter en die vriendin, komt ze naar me toe en zegt ‘ik zou je even waarschuwen. Daar is die bewuste vriendin, praat daar nou even mee. Ze komt voor jou.’ Maar ik begrijp er zo snel niets van. Waar heeft ze het over en knik maar gewoon van oké.
Ine gaat zitten en wenkt me om daar te komen zitten bij hun en haar dochter en een leuke vriendin. Maar ik zit net even met een Engelsman te praten en blijf dus zitten. Had het wel tot me doorgedrongen dat het meisje er speciaal voor mij was, had ik daar natuurlijk wel naar toe gegaan. Maar bij mij viel het kwartje net niet.
Het meisje wisselt dan zelf van stoel en komt nu schuin tegenover me zitten, en ik vraag dus uit belangstelling wie ze is en waar ze woont. Ze woont ergens in de buurt van Uden zegt ze en vraagt belangstellend ‘van je verhaal gehoord. Heb je daar nou bewijzen voor?’
En dat vond ik vrij direct en was gelukkig op mijn hoede ‘hoezo, mijn broer Johan woont vlak bij je in Gennep. Ken je hem soms?’
Ze schrikt en antwoord vaag ‘heb wel van hem gehoord en wel eens gezien.’ Vreemd, denk ik, maar we praten nog wat, maar het gesprek viel dood zo tussen allemaal anderen die er tussen door praten. Ze zei nog wel dat ze graag hier in Spanje zou willen wonen en een kamer zocht waar ze een tijdje kon wonen en dan werk zoeken. Het was een verkapte uitnodiging aan mij om haar aan een kamer te helpen. Ze wou bij mij in huis, of voor een mogelijke verhouding, of om mij langdurig uit te horen!
‘Welk werk zoek je dan?’
‘Nou, mag van alles zijn. Serveerster ergens eerst, tot ik wat beters heb.’
‘Ik heb kamers genoeg in huis, mijn hele bovenverdieping is leeg met vier kamers en twee badkamers! Eén kamer is de mooiste met annex design badkamer.’
‘Zit er een slot op die deur?’
‘Ik denk het wel, de andere kamers zeker, maar daar kunnen we zo een schuif opzetten.’
‘Hoeveel kost dat dan?’
Ik frons mijn wenkbrauwen. Nooit aan gedacht om te verhuren en zeg nadenkend ‘geld?’
Ze kijkt me achterdochtig aan, zo van je wilt toch niet in nature betaald worden? Maar ik denk na en mijn brein zal traag geworden zijn van de te relationele gesprekken.
Ik had natuurlijk kunnen zeggen, kom zolang maar bij mij wonen, maar gezien het feit dat ik naar Nederland terug moest over enkele maanden, zag ik dat niet zo zitten. Maar als ze echt voor mij kwam, had ik dat wel gedaan. Het was een leuk lief blond slank meisje of vrouw. Jong maar wel oud genoeg. Best mijn type. Jammer weer een gemiste kans. Maar ik wist het niet met mijn domme brein! Dat het allemaal doorgestoken kaart en opzet was had ik nog niet door natuurlijk.
Ik maak nog wat schuine toespelingen naar de dochter en haar vriendin. ‘Ik wil jullie tweeën wel de omgeving laten zien’, en vraag grappend aan Raoul ‘als je met z’n drieën bent, dat noem je toch ook wel een trio? Of ben ik nou toch in de war?’ Lachen, en ik wil weglopen, maar Ine zegt tegen me ‘kom nou morgenavond even bij ons eten. Dan kunnen we nog even praten.’
Achteraf duidelijk om contact te leggen tussen mij en het meisje natuurlijk, maar dat verdring ik al weer. ‘Nee, ik heb voor morgenavond een afspraak met Hans en Marjan in restaurant Venta Roja.’
Stom, want had ik me herinnerd dat het meisje, of beter vrouw speciaal voor mij kwam, dan had ik dat natuurlijk afgezegd en was naar hun gekomen.
Ine laat het er niet bij zitten en vraagt me om dan morgenvroeg om half elf even langs te komen voor koffie en zo. Dan konden we dan even praten. De dag erop, dus vrijdag gingen ze alweer weg! Ze was er dus heel erg kort! Twee dagen eigenlijk maar. Vreemd kort zelfs, maar dat dringt pas later tot me door in 2014!
Dan zegt Ine ‘we moeten morgen ook nog kopieën maken, weet jij een adres waar dat kan hier?’
‘Ja, dat kan denk ik wel bij dat winkeltje naast de kerk midden in het centrum.’
Pas later in 2014 dringt tot me door dat ze dus de Engelse documenten ging kopiëren en aan mijn broer Johan geven! Of het meisje was van justitie en nam een kopie mee. Heimelijk kopiëren en niet aan mij vertellen. Klopt want ik krijg nog heel even het pakje achter in mijn auto.
Maar de volgende morgen ben ik het vergeten, of verdrongen en als Ine belt of ik nog kom, is het al te laat en ik wimpel het af. Ik wist ook niet eens waar in Liber ze woonden, want ik werd nooit uitgenodigd. Ik hoorde duidelijk niet tot hun kennissenkring. Logisch achteraf.
Weer een kans gemist, dacht ik dus eerst, als ik dit schrijf. Mijn brein weert al dat soort zaken automatisch af! Pas als ik heel direct wordt aangesproken lukt het wel. Vage dingen werken niet. Ik moet focussen zoals met die man van het pakje. Toen wist ik het wel en stroomde de adrenaline door mijn aderen. Dat had normaal kunnen lukken als niet André het opzettelijk had geblokkeerd! Waarom bemoeide hij zich er mee? Wat wou hij bereiken? Hij blokkeerde tweemaal een gesprek zelfs!
Als ik in augustus 2014 me dit herinner stuur ik een lange email naar Harry en Ine met als kop ‘Excuus van Hans Smedema’ en noem het mislopen van het contact met het meisje en hoeveel moeite ze er voor gedaan hadden. Maar krijg vreemd genoeg geen antwoord! Wroeging? Toch doorgestoken kaart? Ze moest toch proberen te achterhalen wat ik wist en welke bewijzen ik had voor broer Johan en justitie? Dat stond niet in de documenten natuurlijk. Het zou heel goed kunnen.
2011 november – Verhoor door Willem in Orba
Weer nodigen André en Joke me uit voor een etentje op vrijdagavond en weer in Orba. Nu met Willem hun goede vriend erbij! Die was plotseling even gekomen. Ik moest om een bepaalde tijd komen en ze hadden met de hele groep al een borrel op. Achteraf hebben ze de zaak voor de rest van de avond voorgesproken! Daarom moest ik speciaal later komen!
Vreemd vond ik dat Marjo, de gezellige weduwe met een werkelijk schitterend huis er ook was en Raoul en Pien. Die nodigen ze normaal namelijk niet zo snel uit. Ik voelde dat er iets aan de hand was, maar kon het nog niet plaatsen toen.
Al direct gaat het niet goed, want André zegt boos ‘je had bij happy hour toch wel even met dat meisje dat Ine had meegenomen kunnen praten. Ze kwam speciaal voor jou!’
Ik ben verbaasd ‘hoezo ze kwam speciaal voor mij. Ik weet van niks. Waarom hebben jullie mij dan niet vooraf gewaarschuwd?’
Ik ben echt kwaad op ze en zeg boos ‘als ik het geweten had, was het beter gegaan en had ik wel met haar gesproken. Nu zat ik daar gewoon voor een borreltje! Had me nou beter gewaarschuwd dan, want nu was het kind al bij voorbaat kansloos! Jullie willen immers helemaal niet dat ik een vrouw krijg en nog eigen kinderen! Jullie doen niets anders dan proberen het te voorkomen! De stakker was al voor ze hier kwam, totaal kansloos!’
En André reageert vreemd openlijk genietend ‘en nu wil ze niet meer. We hebben erover gesproken later. Ze wil het niet meer!’
Ik was echt boos, want alles gaat mis, en zeg nog ‘moet je horen hoe je het zegt! Je bent gewoon blij, dat hoor je aan je stem, dat het is mislukt. Dus je wilt helemaal niet dat ik alsnog een vrouw vind. Bovendien komt ze uit de buurt van mijn broer Johan en kan dus gezonden zijn om mij uit te horen. Haar eerste vraag was al direct of ik bewijzen had voor mijn verhaal.’
André kijkt vreemd weg als ik dat zeg. Volgens mij een rake opmerking dus. Ik loop boos naar buiten om te beslissen wat ik ga doen, en Joke komt snel achter me aan. ‘Hans we hebben je wel gewaarschuwd’ en legt het uit, ‘ga nog wel mee naar Orba, laten we gewoon even wat eten.’
‘Ja, dat is wel beter, anders gaan we nu boos uit elkaar en dat is nooit goed.’
We rijden er heen en aan tafel komt het gesprek weer op mijn verhaal. Ik zit plotseling vreemd in het midden, en blijkbaar willen ze het over mij hebben. Ik voelde duidelijk dat het een ondervraging was, met specifieke vragen. Achteraf moet André direct zijn grote vriend Willem hebben gebeld en gevraagd om te komen helpen bij het stelen van die drie ton. Wat voor risico lopen we?
Misschien net zoals ik later ontdek in 2014, hoe ik in Benidorm van 3 ton ben bestolen, na het beantwoorden van misleidende vragen. Stond daar iets over in de stukken in het pakje?
Willem zit recht tegenover me. André eerst verder weg, maar komt later rechts naast me zitten.
Ik ben vergeten hoe we erop kwamen, maar Willem vraagt ‘Hans zondagavond in Aleluya herinner je die callgirl en die man nog? Wat wou die callgirl en wat wou die man? Weet je dat nog?’
Ik moet diep graven, maar dan herinner ik me het. ‘Ik werd uitgenodigd om bij die man te gaan zitten. Maar ik wil niets met hoertjes te maken hebben, dus deed het niet.’
‘Weet je nog wat die man wou?’
‘Nee, geen idee.’ Ik had dus het pakje op dat moment nog verdrongen.
Ze polsen dus of ik nog iets weet van het pakje, en dat is niet zo. Ze noemen het pakje zelf niet! Achteraf dus om uit te zoeken hoe groot de kans was dat ik er achter zou komen en toch nog het pakje met geld en documenten wou hebben?
Maar dat had ik nog niet in de gaten. Het gesprek gaat naar Benidorm waar ik toen die lap-dance had gehad. Dat wisten ze van mij zelf. Zou heel goed kunnen omdat het die keer, immers ook was misgelopen! Of stond er iets over in die documenten? Ik denk het laatste zeker.
Ik noem de blauwe tas op een moment, zonder door te hebben dat het gesprek werd gestuurd. En er gebeurd iets vreemds, wat ik me later in 2014 nog erg goed herinner en waardoor ik weet dat ze precies op de hoogte waren!
Want Willem, waar ik eerder tijdens een visite met André en Joke aan de Costa Brava een hele avond tegenaan had gepraat over mijn verhaal en die er helemaal niets van begreep toen, en mij vertelde dat ik alles verzon, zei nu plotseling ‘die blauwe tas was vast geen zwart geld dat gebracht werd, dat gaat anders. Het kan wel eens voor jou bedoeld geweest zijn!’
Een hele vreemd intelligente opmerking voor hem vond ik toen ook al. Ik denk even na en zeg dan ‘de man die de tas bracht ging achter me staan en zette de tas op de grond onder de bar en toen ik weg liep zei hij snel tegen me pak die tas op en neem hem mee naar huis. Maak hem daar open. Ik dacht dat het om drugs of zwart geld of zo ging en was als de dood dat ik er ingeluisd werd. Even verderop aangehouden door de politie en Hans de gevangenis in. Zeker na dat akkefietje met die lap-dance! Daar was ik er al ingeluisd. Nederland heeft groot belang bij mij zwart te maken. En dan had ik toch gewaarschuwd moeten worden? En op een dergelijke onnozele manier?’
‘Wat is er met die tas gebeurd daarna’ vraagt André.
‘Het meisje achter de bar heeft hem weggezet en ik heb er verder niet naar omgekeken.’
‘Oef…’maakt André een geluid van ontzetting. ‘Weet je haar naam nog?’
En Willem gaat verder ‘en hoe lang geleden is dat nu. Nooit weer iets van gehoord?’
‘Nee, ik ben daar ook niet meer zoveel geweest in Benidorm. Twee jaar geleden dus.’
‘Stel het was wel voor jou, om hoeveel geld zou het dan gaan?’ Willem wil meer weten blijkbaar.
Ik denk even na en herinner me iets uit 2009, daar heb ik ooit met iemand gesproken over een voorschot op mijn boek en filmrechten, toen werd drie ton genoemd, dus ik zeg ‘zal dan om drie ton gaan.’
‘En is dat dan legaal geld’ vraagt Willem mij achterdochtig aankijkend, zo van je bent met illegale zaken bezig.
‘Ja, ik houd me nooit met illegale zaken bezig. Het ging dan om een legale deal over mijn boek.’
‘Maar waarom dan zo heimelijk en niet openlijk, er moet dan toch wel iets aan de hand zijn. Had je het aan de belasting opgegeven?’
‘Dat vind ik ook zo vreemd. Zou ik niet weten zo snel. Dat hoor ik later nog wel. Ik moet eerst de feiten kennen voor ik daar op kan antwoorden. Maar ik doe altijd alles legaal en open. Dat staat vast. Het zijn altijd de anderen die achterbaks zijn en liegen en bedriegen.’
‘Maar je komt er alleen achter als je de zaak wint toch? Anders lukt je dat toch nooit?’
‘Nee, dat klopt. Ik moet het wel winnen natuurlijk.’
Maar in juli 2014 kom ik er achter dat het precies zo is gegaan! Hoe wist Willem dat? En hoe kwam het gesprek er zo op? Achteraf wisten ze uit de documenten natuurlijk iets. En André had Willem er snel bij gehaald omdat die mijn hele boek deel één had gelezen. André en Willem zijn twee handen op één buik. Willem woont niet ver van André en ze komen dus vaak over de vloer bij elkaar. En achteraf is de vraag dat het alleen kon uitkomen als ik het won, heel sluw. Immers de documenten bevatten wellicht zaken die er voor konden zorgen dat ik het juist zou verliezen als die bij mijn broer Johan terecht kwamen! Vandaar plotseling Ine en het meisje dat mij moest uithoren. De hele avond ging hun erom hoeveel kans is er dat het uitkomt als we al dat geld mooi zelf houden! Daar had Joke me al voor gewaarschuwd die morgen. Andre wil het zelf houden. Hij was zelfs de hele nacht opgebleven! Hij liep maar nerveus rond.
Dan gaat André om de tafel heen en loopt met Willem wat verder weg en staan te smoezen. Blijkbaar achteraf hebben ze toen besloten om het pakje te houden.
Ik weet nog dat Joke daarna toch nog zei tegen André ‘ik ben het er niet mee eens, je had dat pakje niet moeten open maken. Het was niet voor jou!’
Wat ik op dat moment even niet begreep, maar het bracht toen wel een herinnering boven over die maandag, en haar dus boos en luid vroeg ‘Joke, vertel nou alsjeblieft gewoon wat je bedoelt en draai er niet omheen. Ik kan niet tegen mensen die je niet gewoon rechtstreeks vertellen waar het omgaat. Over welk pakje heb je het. En als het voor mij was, waarom geven jullie mij dat pakje dan niet gewoon? Ik ben er speciaal voor naar jullie toe gereden maandag morgen, maar ik kreeg het niet!’
Joke is van slag door mijn nu boze getergde reactie en zegt ‘het pakje van die man die voor jou kwam met die callgirl bij Casa Aleluya zondagavond, en dat pakje wat wij voor jou moesten meenemen en zolang bewaren. Jij wou zelf dat wij dat meenamen!’
Dat laatste zei ze terwijl ze haar ogen neersloeg en dus wist dat ze loog. Ze zegt dat juist om de rest van de tafel die meeluisterden te misleiden. Want ik wou dat juist niet en André zei toen nog ‘wij nemen het wel mee, jij moet eerst nog afrekenen.’
‘Wat?’ En ik kijk stomverbaasd om me heen naar de anderen, met name naar Willem tegenover me. ‘Ik geef een pakje, dat voor mij bestemd was, aan jullie mee? Ben je nou gek geworden? Zou ik nooit doen. Dat lieg je. Jullie hebben het juist zelf meegenomen. Ik wou het van die man juist direct hebben. Maar André moet hem misleid en overgehaald hebben. André had al met die man gesproken eerder en ik moest zogenaamd juist bij hem vandaan blijven. Later toen ik hem ging praten blokkeerde André dat juist. Je bent gek, waarom zou ik nou een pakje eerst aan jullie meegeven! Nooit van mijn leven. Levensgevaarlijk en zinloos. Stel jullie houden zaken achter?’
Ik had het weer te pakken door de adrenaline even en werd echt boos. Adrenaline overheerst mijn verdringing namelijk en ik wist heel even precies wat er gebeurd was.
Direct schiet André naar Joke en blijft staande haar boos aanspreken, wat ik niet helemaal versta, maar hij dreigde haar met scheiding als ze niet haar mond hield. Dan zoek je het zelf maar uit! Dat pikte ik nog wel op.
Willem zegt nadenkend tegen mij ‘wat voor pakje is dat dan? Van wie is het en wat zit erin?’
‘Dat weet ik niet, dat weet je niet altijd voor je een pakje of brief krijgt. Pas na ontvangst van een brief weet je pas wat erin staat!’
André vind van niet ‘je hoort te weten van wie het is en wat erin zit.’
‘Dat is dom, natuurlijk weet je niet altijd waar het omgaat. Dat stond in de papieren die er bij moeten zijn.’
Er is lang over mijn zaak gesproken, bijna de hele avond. Marjo en Raoul waren vreemd stil. Volgens mij waren Hans en Marjan er ook bij en ook vreemd stil. Of Hans en Tini, de huidige vrienden van André en Joke er bij waren weet ik ook niet meer.
Heel merkwaardig. Het was duidelijk een verhoor! Grof schandaal, hier werd ik uitgehoord over een pakje dat voor mij bestemd was en ze de volgende morgen aan mij moesten geven. Wat ze door misleiding zelf pakken, maar ze geven het arrogant en corrupt niet. En André is zo brutaal om er ijskoud in te zien ook nog. Maar de schoften willen nu eerst van mij weten waar het overgaat en wat erin zit!
Terwijl ze mij nooit wilden geloven in deze hele zaak, en er niets mee te maken wilden hebben. André zei dan altijd ‘Hans, wij willen er niets mee te maken hebben, wij willen die ellende niet meer. Wij zijn hier voor ons plezier.’ En begon dan over het grootste probleem aan de Costa Blanca, namelijk waar eten we morgen en met wie.
Dus achteraf om uit te vinden hoe het zat met die tas met documenten natuurlijk. Als ze het achterhielden, hoe groot was dan de kans op uitkomen en mogelijke aangifte later?
Vandaar Willem erbij, en Joke die gewoon wou dat ik het pakje meenam, maar André die dat niet wou natuurlijk. Als er weer drie ton in zat, zal dat voor hem te verleidelijk geweest zijn. Het was dus gewoon een oneerlijke dief. Maar in de bar noemde hij mij altijd, achteraf hypocriet ‘vriend’.
Waar ik een hekel aan had, want qua opleiding en kennis is hij van een veel lager niveau dan ik. Niet dat mij dat uitmaakt in een bar of tijdens een etentje, maar als hij dan wel voor en over mij beslist, wordt er een grens overschreden. En hier is dat een zwaar misdrijf van oplichting, diefstal en achterhouden van bewijsmateriaal zelfs. Met die gegevens had ik wellicht al in 2012 de doofpot kunnen oplossen!
Maar hij was voor mij ook gewoon een erg gezellige vent, zoals al die anderen die je daar tegen komt. En mijn normale kennissen van wat meer niveau kreeg ik niet als de dorpsgek. Nee, mijn leven was al totaal verwoest.
Maar als we naar huis rijden willen ze dat ik nog even blijf. Prima, drink nog een cola en dan komt ineens Joke met een vierkant pakje van ca. 20 bij 20 cm naar binnen en zegt ‘Hans hier is dat bewuste pakje hoor, ik leg het hier op het tafeltje neer. Dan kun je het straks meenemen.’
Ik kijk en was het pakje al weer vergeten. Verdrongen dus door de spanning en de hypnose in Pretty Woman om alles te ontwijken wat met deze zaak te maken had.
Maar dan wil ik naar huis en neem afscheid en vergeet natuurlijk het pakje weer. ‘Je vergeet iets’ zegt Joke nog steeds integer.
‘Wat dan?’
‘Je pakje, kijk hier is het. Het is open geweest. André heeft er ingekeken.’
En daar ligt op hun tafeltje dat bewuste vierkante pakje ongeveer twintig centimeter in het vierkant. Maar het adres erop is niet van mij.
‘Dat is niet aan mij gericht, is het wel voor mij? Hoe komen jullie daar aan. Waarschijnlijk reclame of zo?’ zeg ik nog onwetend.
Want niemand heeft mij kafkaësk ooit verteld waar het om ging. Dus was het nog steeds niet erg belangrijk voor mij. Had Joke gezegd hier zit 300.000 euro in en cruciale papieren voor je zaak tegen de staat der Nederlanden, dus pas er goed op. Dan was het heel anders gelopen, maar dat deed ze dom genoeg nog steeds niet! Waarom dat vreselijke zwijgen? Waarom mag al sinds 1972, Hans van niets weten? En wordt ik continue niet of heel slecht ingelicht?
Wordt Smedemaësk de overtreffende trap van kafkaësk?
‘Hier neem mee, ga naar huis en maak het dan open, dan zie je het wel’ zegt Joke en duwt me naar buiten. Ik pak het onder mijn arm en zal weglopen, maar daar komt al weer snel André aan.
‘Hans, je moet even kijken hoe mooi dit appartement hieronder is geworden. Leg dat pakje maar even hier neer zolang. Dat loopt niet weg’ en sleurt mij bijna mee het appartement in. Ik zag niets nieuws, maar zeg dat het een mooi appartement is. Hij zegt nog wat om mijn gedachten van het pakje af te krijgen natuurlijk en zegt ‘wacht even ik kom zo terug.’
Ik wacht even en hoor dan plotseling gelach van alle anderen die vreemd genoeg niet met me weggegaan waren. Ze hadden duidelijk er voor gezorgd dat ik alleen eerst wegging. Zodat ze samen nog even over mijn stompzinnigheid konden napraten blijkbaar. Achteraf heeft André voor de grap om te laten zien hoe geweldig slim hij was, en hoe dom ik was, het pakje weer terug gebracht. Vandaar het lachen. Hij maakte mij even belachelijk tegenover de anderen.
Dan ga ik weg en kom buiten en mis iets, maar weet niet wat. Dus ik sta daar even te wachten en om me heen te zien, maar het pakje is weg en komt niet meer in mijn geheugen terug. Weer verdringing dus.
Ik weet dus van niets en loop zonder nog aan het pakje te denken naar de auto, terwijl boven op het balkon bijna iedereen staat te kijken en te lachen.
Maar als ik de auto start komt Joke aanrennen en roept waarschuwend ‘Hans wacht even, ik heb hier nog je pakje. Ik doe het achter in je auto, dan zie je het morgen wel.’
‘Nee, doe nou niet. Geef het me hier voor, dan zie ik het tenminste en kan het niet meer vergeten.’ Blijkbaar drong het tot me door dat ik het steeds verdrong en als het in mijn zicht was, kon dat niet meer gebeuren.
Bij mensen met dissociatie en PTSS zoals ik, moet het heel direct gebeuren anders blijft de gedachte niet hangen. Dat is de grote fout van veel mensen bij de omgang met mijn soort zieke lieden.
Maar de volgende morgen wist ik van niets meer van het pakje en ik zie maar één keer in de week in de achterbak voor boodschappen doen, of vuil wegbrengen. Dus ik reed zonder het te weten met drie honderd duizend euro achter in mijn auto rond! Niemand had tot dat moment mij verteld wat er nou in het pakje zat en waar het om ging.
Want achteraf wisten ze allemaal dat het om dat veel geld ging en documenten, maar ik wist nog van niets. Ik dacht toen ik het pakje zag nog een reclame spul of zo. Zeker niet zoiets waardevols. Dat geef je niet via een wildvreemde(!) bierdrinker, aan de persoon waar het voor bedoeld is. Kafkaësk van de Nederlanders ook. Allemaal leden van de Nederlandse club toevallig. Niet dat die er ook maar iets mee te maken heeft. Wat een corrupte schoften.
Tussendoor kom ik Willem in Jalon bij Luuk nog tegen voor een kop koffie en een krantje. Die zegt ‘kom er even bij zitten, André komt ook nog. Wacht even dan bel ik die even waar hij is.’
Die komt even later ook langs en verteld me nog ‘we zijn bij de HaertBreak in Benidorm geweest, maar die meid van die tas werkt er niet meer en niemand wist waar ze woonde of hoe haar te bereiken.’
Dus hij meende zich ook nog met mijn zaken uit 2010 te moeten bemoeien! Er zal natuurlijk ook iets over in de documenten gestaan hebben. Dan polst hij nog naar het pakje ‘en heb je pakje al opengemaakt?’
Ik denk pakje, pakje en het wil me niet te binnen schieten, dus weer verdrongen. Vreemd eigenlijk na alles wat er was gebeurd. Dus zeg ‘pakje, welk pakje.’
Ze kijken elkaar aan en Willem zegt ‘Hans, je hebt van Joke twee dagen geleden dat pakje immers meegekregen. Je wilt me toch niet zeggen dat je er nog niet hebt ingekeken?’
André zegt wel op enig moment naar mijn auto kijkend ’dus het zit daar nog gewoon in? Is die auto wel goed beveiligd?’
En dat beeld vanuit het restaurant van Luuk herinner ik me nog wel, want ik vond dat hij vreemd geïnteresseerd was in mijn auto. Alsof er iets in lag van grote waarde. Wat nu achteraf dus precies klopte. Maar dat had tot dat moment kafkaësk nog niemand mij verteld. Had iemand mij verteld dat het 75.000 euro bevatte en Engelse documenten die met mijn zaak te maken hadden, dan had de adrenaline het gewonnen van de verdringing en had ik het opengemaakt. Had Joke het direct aan mij gegeven, was alles ook in order geweest. En als de idioot van een Nederlander het pakje van grote waarde aan mij had gegeven, zoals ik hem vroeg en niet aan de te veel bier drinkende André, was het ook goed geweest. Hoewel toen Joke ook mij het pakje niet wou geven!
Woensdag rijd ik om vijf uur naar happy hour en net onderweg bij het afremmen voor een gat in de weg, hoor ik achter in de bak een zwaar pak rondstuiteren. Wat is dat nou, en ik stop om te kijken. Verbaasd kijk ik even later naar dat pakje. Verdomd, dat heb ik immers bij André en Joke gekregen. Ik laat het liggen en wil direct naar huis om te kijken wat er in zit. Dus draai om, maar voor mijn villa stop ik en denk ‘wat doe ik hier, ik zou toch naar happy hour?’ En rijd naar Olé voor de happy hour, zonder nog weer aan het pakje te denken. Achteraf glashelder zware verdringing.
2011 november – André steelt het pakje uit mijn auto!
Ik zat er al en André en Joke komen wat later, begroeten me en ze zegt nieuwsgierig ‘Hans wat vond je van dat pakje, ik dacht je belt wel even om ons te bedanken.’
‘Welk pakje’ vraag ik verwonderd, want ik weet van geen pakje meer natuurlijk met mijn verdringing.
‘Het pakje wat ik achter in je auto heb gezet bij ons thuis, nadat we in Orba waren geweest!’
Ik kan het me even niet herinneren en André en anderen lachen vreemd. Ik schaam me zelfs wat. Later als ik met Richard de Engelsman even zit te praten zegt André tussendoor ‘Hans mag ik je auto sleutel even, ik wil even iemand die auto laten zien.’
Ik zat in gesprek en geef zonder nadenken hem de sleutel even mee, dacht dus ook niet aan een pakje. Maar het was wel vreemd, en dus herinner ik me het later in 2014 nog duidelijk! Want het was abnormaal. Aan wie wou hij dan die auto laten zien? Achteraf nu ik dit schrijf heeft de schoft dus misbruik gemaakt van mijn vertrouwen om toch weer te proberen het geld te houden.
Joke zei nog wel ‘zou je dat nou wel doen Hans?’
Toen hij terug kwam zegt hij zachtjes tegen Joke ‘niet meer over praten, het is klaar, het is goed zo. Hij weet er toch niets van.’
Maar ik verstond het gelukkig wel! Maar snapte het niet goed. Het kwartje viel niet bij mij. Mijn PTSS was een grote handicap. Het pakje was uit mijn geheugen gewist als te emotioneel.
Als ik wegga zegt Joke weer heel integer ‘denk om het pakje achter in je auto!’
‘O, ja. Ik zal direct kijken.’
Ik loop naar de auto, maar André loopt mee en als ik de auto open maak en achterin kijk ligt er niets in. André staat erbij te lachen dus ik denk aan een grap.
‘Jullie schoften, het is een grap. Hoe kan ik daar nou inlopen’ zeg ik lachend tegen André. ‘Stom van me.’
‘Dus dan kan ik het pakje wel houden?’
Denkende dat hij nog steeds met de grap bezig was van een niet bestaand pakje, zeg ik grappend ‘ja, dat niet bestaande pakje kun je houden.’
Dat dacht ik op dat moment echt, want ook André stond er breed lachend bij.
Ik had natuurlijk geen idee dat het om een uiterst cruciaal wel degelijk bestaand pakje voor de rest van ons leven ging! Want tot op dat moment had niemand ons dat kafkaësk verteld! Iedereen wist wat waardevolle de inhoud was, behalve ik zelf!
En ik rijd argeloos weg, maar meende Joke nog te horen in de verte en Hans roepen. Maar de schoft had voor de zoveelste keer mijn pakje, achteraf cruciaal voor ons, weer achtergehouden. Gestolen dus! Hij wist van mijn handicap en maakte er al weer misbruik van.
- Bij Aleluya door sluw met die man te gaan praten.
- door sluw te blokkeren dat ik later toch met die man ging praten.
- door misleiding buiten bij Aleluya die man sluw over te halen om het pakje aan hun mee te geven.
- maandagmorgen mij sluw geen pakje mee te geven, hoewel ik daarvoor speciaal kwam.
- door na verhoor in Orba het door Joke al aan mij gegeven pakje, mij weer te ontfutselen, en mij daar volkomen belachelijk te maken.
- en nu dus weer door het sluw uit mijn auto te stelen tijdens happy hour in Jalon. En daarbij had hij de grootste lol ook nog.
Voor hem was het een groot feest blijkbaar en of het eerlijk en laat staan integer was, daar maakt hij zich blijkbaar totaal niet druk om. Het heeft ons lijden met een drie jaar verlengd! Wat een hypocriete schoft. Met die gegevens en het inzicht dat ik er niet alleen voor stond, maar hulp kreeg, zou mij mentaal ontzettend hebben geholpen. En als er bewijzen bij waren dan heeft André dus bewijzen achtergehouden van misdrijven.
Wat dagen later zegt Joke op het parkeerterrein tegenover Aleluya nog tegen mij ‘André zegt dat hij het pakje mag houden. Klopt dat?’
‘Lieverd ik heb geen idee over welk pakje je het hebt?’
‘Het pakje dat ik achter in je auto heb gedaan bij ons thuis in Murla.’
Ik kijk naar mijn auto en zeg ‘Joke, we kunnen wel gaan kijken, maar ik heb net boodschappen gedaan en er zit echt geen pakje achterin mijn kofferbak.’
‘André heeft het er weer uitgehaald hier bij de happy hour bij Ole!’
‘Ik weet van geen pakje…, als je een pakje hebt voor mij waarom geef je mij dat dan niet gewoon? Waarom zo heimelijk achter in de kofferruimte dan?’
‘Ja, dat zeg je steeds. Maar ik stop ermee. Ik probeer steeds het pakje aan je te geven, maar André haalt het steeds weer weg. Ik moet om mijn huwelijk denken.’ En ze loopt weg naar André die met de auto op haar wacht.
Ik begreep het toen niet, maar nu achteraf is het duidelijk. André heeft haar voorgehouden dat ze het mogen houden. Terwijl ik dus aangeef, dat ik van geen pakje weet. En ze heeft kafkaësk nooit tegen mij gezegd, wat de inhoud van dat pakje was. Ik zou natuurlijk nooit 75.000 euro of meer, en cruciale documenten hebben weggegeven als ik daar kennis van had gehad. Joke heeft zelf bewust meegewerkt aan het onderscheppen van het pakje van de Nederlander! Vervolgens was ze erbij toen André het meerdere keren niet aan mij gaf, of weer van mij ontfutselde! En ze liet dat ook gebeuren, zonder ferm op te treden en André te wijzen op diefstal, oplichting en achterhouden van cruciale documenten nodig in rechtszaken waar ze van op de hoogte waren. Ze wisten als geen ander van mijn vluchteling zijn, gebrek aan geld door twee huishoudens in twee landen, en eenzame gevecht tegen de Nederlandse staat.
2011 november – Marjo noemt 75.000 euro en Engelse documenten
Op zondag bij Casa Aleluya tijdens de muziekavond komt plotseling Marjo naar me toe en zegt samenzweerderig ‘loop zo even naar buiten, ik moet je wat zeggen.’ En ze gaat naar buiten en ik volg haar wat later.
Ze zegt heel indringend ‘ik moet je waarschuwen. Je wordt bedrogen door André en hij heeft ook ons bedrogen. Het gaat om dat pakje dat ze hier bij Aleluya gekregen hebben voor jou. Hij had het opengemaakt en er zat veel geld in en documenten. Hij heeft direct Willem erbij gehaald die Engels kon, maar die snapte het niet. Toen hebben ze mij erbij gehaald omdat ik wat Engels spreek. Maar het was heel ingewikkeld Engels en ik heb zonder hun daar in te kennen, Raoul er bij gehaald om te zien waar het over ging. Daar was André erg boos over! Want nu moest hij het geld over meer mensen verdelen. Hij wil het grootste deel zelf houden. Maar daar zijn wij het niet mee eens, wij lopen ook risico. Maar hij heeft gelogen over het bedrag en wou ons dus bedriegen. Jij zei dat het om drie ton ging. Maar hij beweert bij hoog en laag dat het 75 duizend was. Wat Joke bevestigt. Hoeveel zat er nou in?’
‘Lieverd ik weet het echt niet, want ik weet van geen pakje af! Ik moet eerst een pakje krijgen en open kunnen maken. Dan pas weet ik wat er inzat.’
‘Drie ton paste zeker niet in dat pakje. Het waren allemaal briefjes van 50 euro. Maar ze kunnen het natuurlijk omgepakt hebben.’
Blijkbaar zit ze te polsen wat het bedrag was, maar ik weet op dat moment van niets en begrijp het hele verhaal niet zo snel. Dat duurt gewoon wat langer. Ze had me moeten uitnodigen en er in alle rust over praten, dan was het goed gekomen. En nu achteraf herinner ik me toch dat ze me uitnodigde voor de thee bij haar. Dat moet toen geweest zijn!
Maar inmiddels is André naar buiten gekomen en loopt op ons af. Hij wil natuurlijk Marjo in de gaten houden. We lopen dus naar binnen en hij vraagt ‘wat wou Marjo?’
‘O, niets bijzonders. Die wil wel dat ik hier in Spanje blijf. Maar heb ik geen geld voor’ poeier ik hem af. Ik ben zijn bemoeizucht meer dan zat.
Maar ik vergeet het voorval want zo snel begreep ik haar verhaal ook niet met een paar biertjes op en mijn verdringing. Dat duurt langer.
Maar dan gaat Marjo naar huis en fluistert boos in mijn oor ‘ga nú… met me mee naar de auto, anders help ik je ook niet meer. Laatste kans.’
Maar mijn domme brein kan dat zo snel niet verwerken en ik denk dat ze iets wil bespreken over bij haar gaan wonen of zo, wat wel eens ter sprake was gekomen, maar ik geen zin in had met al mijn ellende. Dus laat haar alleen weg gaan.
Dom achteraf, want ze had me dus kunnen vertellen wat er in die stukken stond! Dat was erg belangrijk geweest en had vermoedelijk alles veranderd. En het geld had ook alles anders gemaakt. Want door geldgebrek kon ik niets meer doen. Ik kon nog één keer proberen ergens asiel aan te vragen, maar moest dan eerst naar Nederland terug om voor Wiesje te zorgen.
En ik weet nu in augustus 2014 dat ook Marjo, en Raoul en Pien er zeker bij waren tijdens mijn verhoor in Orba en later bij het pakje. Die wisten dus veel meer dan ik over mijn situatie, maar hebben gezwegen. Geld geboden dus door André. Zo van hij is zo dom en vergeet alles, hij weet toch van niets. Dus we lopen geen risico, we houden het geld gewoon en verdelen het. Maar dan moet iedereen wel zijn mond houden!
Maar nu ik het schrijf, hebben André en Joke nooit meer iets gezegd over het pakje. Dus net als dat meisje van de HeartBreak bar die thuis ook stiekem even had gekeken en maar liefst 300.000 euro vond, heeft hier André ook even gekeken. En net als bij haar, wou hij het houden! Een gewone dief dus.
Vandaar ook dat op die maandagmorgen toen ik echt bewust(!) voor het pakje kwam, hij niet meer naar zijn auto liep en snel het huis in ging toen ik weinig van het pakje wist! En mij buiten liet staan en eerst met Joke overlegde! André is dus een dief. Niet eerlijk, Joke wel! Maar ze liet het uiteindelijk toch gebeuren. Ze kan niet tegen hem op. Maar nu blijkt dat er meer van wisten. Zouden er nog meer bij betrokken zijn geweest? Zoiets houd je toch geheim?
Wel werd ik plotseling door Raoul en Pien uitgenodigd op hun feest en werd ik speciaal afgehaald door André en Joke. Erg gezellig, maar niets over het pakje. Wel uitgehoord wellicht? We hebben veel gepraat. Ze wilden zeker zijn dat ik van niets meer wist over een pakje?
Ook werd wat vreemd door André en Joke geregeld, dat ik met hun en Marjo ging eten bij restaurant Andalucia in Calpe Puerto. Ik ging daar veel lunchen met een prachtig uitzicht op een lief klein strandje, en de haven. Voor mij echt genieten, hoewel erg eenzaam en alleen zonder mijn Wiesje. Die is er wel met mij een paar keer geweest en vond de tong daar zo lekker.
Weer werd er niet gesproken over een pakje, maar werd mij wel duidelijk gemaakt dat nog een kind op mijn leeftijd van de zotte was volgens hun drieën. Maar dat kapte ik altijd direct af. ‘Dat zijn mijn zaken, zolang jullie geen flauw idee hebben wat mij en Wies allemaal is aangedaan, kunnen jullie daar ook niet over oordelen. Bemoei je niet met mijn zaken. Zie later de film maar, dan snap je het misschien wel.’
André vraagt wel plotseling heel vreemd belangstellend ‘hoe gaat het met je gevecht tegen de Nederlandse staat. Zijn er nog nieuwe ontwikkelingen?’
Wat abnormaal voor hem is, want het kan hem helemaal geen zier schelen. Als hij maar veel biertjes kan drinken. Verder moet alles oppervlakkig blijven. Maar het zal feitelijk weer geweest zijn om te polsen of ik iets wist van het pakje. Marjo zal gezegd hebben dat ze eerst zekerheid wou hebben dat ik van niets wist natuurlijk. En haar waarschuwing was ik vergeten, waar zij natuurlijk verbaasd over was.
Dan op weer een zondagavond in Aleluya ben ik wat vroeg en komen André en Joke. André vraagt Marjo om de sleutel van haar auto, want hij heeft wat voor haar en zal het er wel even in leggen. Idem met Raoul, maar Raoul wil pertinent meelopen. Het viel me op omdat als André terug komt, Marjo André een dikke zoen gaf en zei ‘nou bedankt hoor. Ik kan het erg goed gebruiken.’
Dan loopt ze na even aarzelen naar mij toe en zegt cryptisch ‘ik wil jou ook bedanken en even zoenen, al begrijp je natuurlijk niet waarvoor.’
Ook Raoul en Pien bedanken André ergens voor. Maar mij wordt niets verteld. Wel vond ik Pien vreemd schichtig bij mij weg blijven. Ik krijg wel een biertje van André ‘hier Hans die krijg je van mij! Proost.’
Hoe bestaat het. Van het vele geld dat voor mij bedoeld was, geeft André rustig en gewetenloos cadeautjes aan anderen, die hem daarvoor vervolgens bedanken. Terwijl ze dus weten, dat ik door mijn ziekte met verdringing het zonder help nog niet kan opeisen! Dus een grove fraude om misbruik te maken van de handicap van een ander en dat dus zes keer nota bene.
Het lijkt wat op het drogeren van een meisje en haar misbruiken, en dan achteraf zeggen ‘ze zei niet nee. Dus was het met haar toestemming en geen verkrachting.’
Zo liep alles door mijn verdringing voor mij mis en voor André precies zoals hij het graag wou! Maar waarom zoveel risico lopen? Ze wisten dat ik er een enorme zaak van maakte. Onbegrijpelijk, tenzij ze in financiële nood zaten. Maar dat zaten we allemaal. Het blijft gewoon oplichting en diefstal.
Terwijl ik in die tijd hun juist altijd vertelde hoe moeilijk het voor ons was zonder geld en dat ik begin 2013 naar Nederland zou moeten omdat het geld op was! Ook over mijn oude auto die echt slecht was geworden, en dat ik er allemaal problemen mee kreeg. Geen geld voor een andere. Ze lieten me gewoon barsten! Terwijl zij dus drie ton van mij achter hielden? Of was het lager? Hebben ze mijn boer Johan ingeschakeld voor die documenten via Harry, die daar wellicht al contact mee had? Dat gevoel kreeg ik steeds bij Harry. Met die documenten had ik wellicht mijn zaak eerder kunnen winnen.
Begin 2012 kopen Theo en Bep, vrienden van André van Hans en Marjan een mooie Citroen voor 1800 euro. Erg goedkoop vond ik. En als ik later Bep daar nog eens naar vraag krijg ik als antwoord ‘we hebben ook nog een paar duizend contact betaald. We hadden wat gespaard. Het waren briefjes van 50 euro. Was dat goed denk je. Krijgen we daar later geen problemen mee?’
Wat ik een vreemde opmerking vond. Daar had ik toch niets mee te maken? Maar ze was duidelijk bang. Achteraf logisch als ze van André zomaar wat geld in briefjes van 50 hebben gekregen. Ik schat een 5000 euro of zo van ons geld. Ze geven ook nog een feestje, terwijl ze nooit veel geld hadden daarvoor. Later in september 2014 ontkent Hans van Marjan dat contante geld en feitelijk alles. Hij steekt zijn hand in het vuur voor André en Joke!
Ook vreemd vond ik destijds dat Hans en Marjan dan in het voorjaar de oude Opel Corsa van Theo en Bep naar Nederland rijden via Zwitserland. Achteraf denk ik dat André en Joke het gestolen geld aan hun hebben meegegeven. In een vliegtuig zou het zijn opgevallen bij de controles.
En ik weet nu dat André en Joke op 8 februari 2012 plotseling een bijna nieuwe Jaguar hadden gekocht via Hans en Marjan in Nederland. Die hadden volgens mij ook al een andere Jaguar gekocht in Nederland. Werken die samen? Of toeval? Ook Willem kocht en andere prachtige auto Peugeot 608. Nog later hoor ik dat Marjo ook al een andere auto wou kopen, maar eerst van mij wou horen of het legaal was als het geld illegaal was verkregen. Ik was jaloers, want ik had geen geld voor een andere auto en had die echt dringend nodig.
Ik had niet veel geld meer en moest met de arme Wiesje al bezuinigen. Een paar maanden later in mei 2013 kon ik de reparatie niet meer betalen en ging mijn tien jaar oude Renault Vel Satis naar de sloop.
Als ik dit schrijf in augustus 2014 heb ik een afspraak en zal Hans en Marjan vragen wat ze er van weten.
‘Duizend maar erger dan een vijand, is een vriend die een vijand blijkt te zijn!’
En ik heb mijn Engelse slogan die het prachtig uitdrukt
‘Never in world history…, has a singel loving couple…, been betrayed so badly…, by so many…, for so long.2012 februari – André en Joke kopen Jaguar
Op 8 februari hoor ik van Joke dat ze weer naar Nederland komen en een bijna nieuwe Jaguar hebben gekocht met hulp van Hans en Marjan die zelf ook Jaguar rijden en er veel verstand van hebben.
Achteraf dus hoogstwaarschijnlijk van mijn geld?
En André laat trots zijn nieuwe duizenden euro kostende horloge zien dat Joke voor hem gespaard(!) had zogenaamd!
2013 mei – Restaurant ‘El Temple’ in Benidoleig
Wat later nodigen ze me uit om mee naar restaurant ‘El Temple’ in Benidoleig op zondag 19 mei 2014. Dertien personen. Een werkelijk heel goed en goedkoop pizza restaurant waar je veel meer kunt krijgen. Uitzonderlijk goed.
Daar wordt ik weer uitgehoord en moet André blijkbaar bij ons vandaan blijven, want die zat helemaal aan de andere kant van de tafel.
Raoul deed het woord en Marjo zat niet toevallig tegenover me. Ze hielden de plaats naast Raoul met opzet vrij voor mij! Dan legt Raoul heel speciaal zijn telefoon tussen hem en mij in op de tafel. Hij neemt het gesprek op dacht ik al, maar dat maakt mij niet uit. Ik heb niets te verbergen.
Weer willen ze van me weten waarom ik naar Nederland ga en niet blijf. Dus weer polst men of ik geen geld meer heb. Blijkbaar verbaast hun dat nog steeds. Vreemd want diefstal blijft diefstal, ook als wij nog wat geld zouden hebben.
Ik vertel het openlijk, zoals altijd. ‘Nee, ik moet hier weg, want nu pensioen van 27.000 euro en daar kun je alleen op één plaats van wonen. En Wiesje wil niet hier in Spanje wonen, maar bij haar kinderen. Ik dolgraag hier in Spanje, maar moet mijn zieke vrouw bijstaan. Ik had gehoopt op wat hulp vanuit Amerika, maar dat is niet gebeurd. Ik ga nog één keer proberen om ergens politiek asiel aan te vragen.’
Ze luisteren vreemd aandachtig. Wat anders nooit zo was. Net alsof ze nu eindelijk mijn verhaal geloofwaardig vonden.
Marjo vraagt erg belangstellend ‘wist André dat?’
‘Zeker. Hij weet precies hoe moeilijk mijn situatie is. Maar heb jij ooit empathie en luisteren bij André gezien? Als die maar zijn biertjes heeft, is het goed. Geen ellende, leve de lol.’
Na wat vragen ga ik door ‘er is hier vlak bij André en Joke een leuke kleine woning die voor 335 euro te huur is. André wil dat ik het huur. Maar ik heb geen auto meer en kan dus niet meer naar Jalon komen. Boodschappen is dus onmogelijk en het is dan te geïsoleerd. Nee, Wies komt en dan gaan we 13 juni terug naar Drachten. Ik heb het huis hier al opgezegd. Mijn bezittingen bestaan uit een koffer met wat kleding, verder niets meer. We hebben nog een paar duizend euro en dat heb ik nodig voor die asiel aanvraag ergens.’
Amerika waar ik voor de tweede keer aan dacht noemde ik met opzet helemaal nooit om iedereen op het verkeerde been te zetten.
Dan zegt Raoul ‘Hans, Marjo heeft een probleem en we willen graag horen wat jij er van vindt. Jij hebt wel juridische inzicht met al die rechtszaken en zo. Het volgende is er gebeurd. Marjo wordt door iemand gevraagd om wat vertaalwerk te doen en krijgt daarvoor geld aangeboden. Maar dan blijkt later dat het geld illegaal is verkregen. Dus durft ze het niet te gebruiken. Wat vindt jij daarvan? Kan ze het legaal gebruiken of niet?’
Ik kijk Marjo aan en die zegt verklarend ‘ik heb het geld al gekregen, en gebruik zo nu en dan er wat van. Maar het grootste deel is er nog. Maar nu moet ik een andere kleinere auto kopen en wil daar het geld voor gebruiken. Maar ik durf het nog niet. Raoul zegt dat het kan. Wat vindt jij er van?’
‘Volgens mij heeft ze het geld legaal van hem gekregen. Als het fout geld is, dan moet die persoon die er illegaal aan is gekomen ervoor opdraaien later. Niet Marjo. Dus het lijkt mij dat ze het legaal kan houden. Zij was niet fout!’
Maar ik vervolg ‘maar als je vooraf wist dat het om een illegale zaak ging en het geld gestolen was bijvoorbeeld, dan weet ik het nog niet zo duidelijk. Dan kan de hele zaak veranderen. Dan ben je misschien medeplichtig, en houd je een misdrijf verborgen.’
Raoul draait zich naar Pien die vlak naast hem zit en fluistert voor mij nog net hoorbaar ‘dat laatste kunnen we er later wel afhalen.’
‘Dat vinden wij ook’ zegt Raoul. ‘Ze heeft er vertaalwerk voor gedaan. Bedrag is relatief hoog, maar dat maakt juridisch niet uit. Hij wil gewoon dat zij het geld krijgt.’
Dat het om mij ging had ik niet door. Over een pakje voor mij met veel geld en documenten werd niet gesproken. Dat de Engelse vertalingen over mijn documenten gingen, werd mij niet verteld. Dus achteraf verborgen houden van een misdrijf.
En of het juridisch helemaal klopt weet ik achteraf niet, want Marjo en Raoul wisten vooraf dat het om gestolen geld van mij ging. Zeker na het verhoor in Orba door Willem. Wellicht pas nadat het Engels was vertaald, maar hoogstwaarschijnlijk al eerder. Facebook page Pien van de Weerdt
Facebook pagina Pien van de Weerdt blijkt plotseling te zijn opgeheven! Schuldig anders doe je dat niet.
Wat een corrupte schoft is die André achteraf, maar dat had ik toen helaas nog niet door. Logisch dat Joke zich schaamde voor hem. Pas in juli 2014, na nog veel meer ellende voor ons, valt het kwartje bij mij. Als ik dat geld had gehad en die documenten, hoe was mijn leven dan verlopen? Hoe zou mijn leven verlopen zijn, als er maar één Nederlander was geweest die eerlijk en integer was? En mij de waarheid rustig had verteld? Als haar meedogenloze zuster Klazien in 1972 al de waarheid had gezegd? Of in 1973? Of 1974? Er was er één, Elise Boers uit Uden in 1998, maar die durfde het laf niet aan om dat schriftelijk te bevestigen later. Wat mij juist als waanzinnige neerzette. Zelfs in rechtszaken loog ze.
Had ik dan ook in Nederland een maand onschuldig in de gevangenis gezeten bijvoorbeeld? Wat stond er in die documenten over mijn zaak? Waarom gaf André die aan mijn broer Johan? Of gaf Raoul die aan justitie? Om ervoor te zorgen dat ik mijn zaak zou verliezen? Dan kwam het nooit uit dat hij het geld had gestolen? En ik herinner me de vragen tijdens het verhoor door Willem bij de Duitser in Orba. Daar werd specifiek gevraagd of het uit zou komen als ik zou verliezen! Natuurlijk, als ze het zover konden krijgen dat ik het zou verliezen, dan konden zij het geld houden! Geen mens die er dan achter kon komen! Hans was toch gek, dus als hij erover begint, zeggen we allemaal dat hij gek is. Zouden er naast Willem, Marjo en Raoul nog meer bij betrokken zijn? Samen delen? Hij zal iedereen wat geld beloofd hebben? Zelf het merendeel natuurlijk. Mogelijk.
2014 september – Raoul en Pien ontkennen!
Om te zien of ze medeplichtig zijn of er door André zijn ingeluisd, stuur ik Pien op 2 september een email:
********************************
Beste Raoul en Pien,
